رابطه کیفیت تعامل والد فرزندی با گرایش به تفکر انتقادی و مولفه‌های سلامت روان در دانش‌آموزان دختر نوجوان

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه کیفیت تعامل والد - فرزندی با گرایش به تفکرانتقادی و مولفه‌های سلامت روان در دانش‌آموزان دختر نوجوان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. تعداد 319 نفراز دانش‌آموزان نوجوان دختر دوره دوم متوسطه شهر یزد در سال تحصیلی 1396-97، به شیوه تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های رابطه والد فرزندی (pcrs )گرایش به تفکر انتقادی ریکتس (2003) و سلامت عمومی گلدبرگ (ghq-28) جمع‌آوری و با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی نشان دادکیفیت تعامل والد - فرزند (هم تعامل با مادر و هم با پدر) با گرایش به تفکرانتقادی و سلامت روان رابطه مثبت معنی‌داری دارد (p<0/05). تحلیل رگرسیون نیزنشان داد کیفیت ارتباط با پدر به‌طور معنی‌داری قادر به پیش‌بینی سلامت روان و گرایش به تفکرانتقادی در دانش‌آموزان دختر نوجوان است (p<0/05).. اماء نقش پیش‌بین کیفیت ارتباط با مادر معنی دار نبود (p>/05).. نتیجه‌گیری: بر اساس این یافته‌ها می‌توان گفت تاکید بر بهبود ارتباط با پدر در دختران نوجوان می‌تواند با افزایش سلامت روان و گرایش به تفکر انتقادی در آن‌ها همراه باشد.