بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خود کار آمدی و افزایش شادکامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی برافزایش خودکار آمدی و شادکامی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه چهار شهر اصفهان انجام شد. روش: به لحاظ ماهیت و اهداف این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش نیمه تجربی» پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای تک مرحله تعداد 40 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (در هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفت. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های شادکامی آکسفورد و پرشسنامه خودکار آمدی شرر استفاده شد. دادها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی تاثیرمعناداری برخود کار آمدی و افزایش شادکامی دانش‌آموزان داشته است (p<0/01) .نتیجه‌گیری: با توجه به این یافته می‌توان نتیجه گرفت که برای افزایش شادکامی و خودکارآمدی دانش‌آموزان، می‌توان از آموزش مهارت‌های زندگی استفاده کرد.

Study the effectiveness of Training life skills on self efficacy and increaseof happiness of Female highschool students in four region of education in esfahan city

Abstract:The purpose of this study was to investigate the effectiveness of life skills teaching on selfefficacy and increase of happiness on female high school students in forth districts of education in Isfahan city . Methods: we consider semdeuperimental pretest posttest control group for this study by using cluste stamping to student as statistical population in this way a female high school were selected at first and 100 people were selected randomly and guestionnaiv were distributed between them and experimental group receive.life skills for ten 90minute sessions .It was selected a lot of 40students (20female experimental group and 20 in control group) that have more problems in this area randomly.For data collection It is used from oxford happiness questionnaire and Shirer happiness questionnaire. for analyze of data we use from covariance. finding of research shows that life skills training have a significant impact on selfefficacy and happiness of students and increase them. Conclusion: by life skill teaching a person will be able to achieve knowledge about his abilities and control stressful situatiions as a result he receive sence of satisfaction fram himself and his environment and feel mor happiness.