فرهنگ و برنامه درسی آموزش زبان انگلیسی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل ابعاد فرهنگی برنامه‌های درسی آموزش زبان انگلیسی صورت پذیرفت. روش، توصیفی- همبستگی است. بدین منظور تعداد 88 نفر زبان‌آموزان موسسه علمی معرفت پردیس طوس دانشگاه فردوسی مشهد به روش سرشماری و با استفاده از ابزار سرمایه فرهنگی‌‌ اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد سرمایه فرهنگی‌‌ اجتماعی 0/16 از واریانس یادگیری زبان را تبیین می‌کند (f(86,1)=16/28, p=0/000). دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد نسبت به دانشجویان کارشناسی و کاردانی از سرمایه فرهنگی‌‌ اجتماعی غنی‌تری برخوردارند (f(87,2)=3/71, p=0/029) ولی تفاوتی بین زبان‌آموزان دختر و پسر وجود ندارد (f(87,1)=0/68, p=0/411). با عنایت به یافته‌های حاصل و با استناد به مبنای نظری بوردیو می‌توان اذعان نمود با در نظر داشتن فرهنگ در ابعاد مختلف طراحی، تدوین و اجرای برنامه‌های درسی زبان، می‌توان به غنی‌سازی هر چه بیشتر فرهنگ و یادگیری فراگیران پرداخت.