تبیین یادگیری و بالندگی حرفه ای معلمان بر مبنای مفهوم کورره در معنای فعال و زاینده آن

لزوم شناخت دقیق بالندگی حرفه‌ای، به‌منزله شاهراه مستقیم بالندگی و تربیت حرفه‌ای است. برنامه‌های تربیت حرفه‌ای رسمی، مبتنی بر یک رویکرد تجویزی، مقوله بالندگی حرفه‌ای معلمان را به عنوان فرایندی تحمیل شدنی می‌نگرند. این رویکرد مبتنی بر یک معنای سنتی از کورره است و مهم‌ترین نقطه ضعف آن نادیده انگاشتن عاملیت معلم در فرایند یادگیری خود می‌باشد. لذا علت شکست و بی‌نتیجه ماندن تلاش‌ها در جهت تغییر تربیتی را می‌توان غفلت از این اصل مهم دانست. به اعتقاد نگارنده، به رسمیت شناختن عاملیت معلمان در فرایند بالندگی خود ما را به بازشناسی ماهیت متفاوتی از کورره رهنمون می‌سازد که از آن می‌توان به عنوان معنای فعال آن یادکرد و در قالب یک فرایند تربیت پسا رسمی اتفاق می‌افتد. ازاین‌رو، پژوهش حاضر تلاشی در راستای تبیین پدیده بالندگی حرفه‌ای معلمان بر اساس مفهوم کورره در معنای فعال آن به شمار می‌آید. پژوهش از نوع فلسفی است و هدف آن تفسیر مفهوم کورره در معنای فعال آن می‌باشد. مفهوم پردازی جدید از کورره، فهم متفاوت و ارزشمندی از پدیده بالندگی حرفه‌ای معلمان را فراهم می‌آورد.