ساخت و سازگرایی دیالکتیکی و ارائه چارچوب نظری مبتنی بر آن برای آموزش علوم تجربی

این تحقیق با هدف تبیین نظریه ساخت و سازگرایی دیالکتیکی و ارائه چارچوبی برای آموزش علوم انجام گرفته است ساخت و سازگرایی به تعبیری نظریه یادگیری و دانش است از این رو بررسی ماهیت علم و ماهیت یادگیری به عنوان مدخل ورود به بحث ساخت وسازگرایی مورد توجه قرار گرفته است این دو زمینه مفاهیم عمیق و بنیادین نظریه ساخت و سازگرایی را به عنوان پارادایمی که به طور گسترده در عرصه تعلیم و تربیت مورد اقبال قرار گرفته است فراهم می آورد در مرحله بعدی با در نظر گرفتن این دو مبنا به ارائه چارچوب نظری برای آموزش علوم تجربی پرداخته شده است هم چنین در بررسی آرا و اندیشه هایی که این نظریه ریشه در آن ها دارد به اختصار به دیدگاه های ویگوتسکی و دیویی توجه شده است نظریه فرهنگی اجتماعی رشد و تکامل روانی ویگوتسکی و توجه توامان به ابعاد روان شناختی واجتماعی تعلیم و تربیت از سوی دیویی به شدت در ساخت و سازگرایی دیالکتیکی مورد توجه بوده است در پایان نیز دیدگاه های اساسی این رویکرد درباره یاددهی و یادگیری و ابعاد عملی و نظری آن با تاکید بر حوزه آموزش علوم تجربی مورد توجه قرار گرفته است .