ارزش یابی آموخته ها از منظر معرفت شناسی دانش صریح و دانش ضمنی: قلمرویی نوین در فلسفه برنامه درسی

ارزش یابی بر مفروضات فلسفی و معرفت شناسی معینی استوار است. دو دیدگاه رقیب در معرفت شناسی وجود دارد که یکی از دانش صریح و دیگری از دانش ضمنی سخن به میان می اورد. معرفت شناسی دانش صریح ارزش یابی عینی و دقت و صراحت در ارزش یابی پشتیبانی می کند. در برابر معرفت شناسی دانش ضمنی با قائل شدن به لایه های ناپیدا در فرایند تکوین معرفت وسواس بیش ازحد نسبت به دقت و صراحت در ارزشیابی اصلاح شیوه های ارزش یابی از جمله در گرو بررسی و نقد مفروضات زیرساز آن ها نیز هست. روند رایج در ارزش یابی صراحت گرا و عینیت گرا تا جایی که بر معرفت شناسی دانش صریح در شکل ذره گرایانه آن مبتنی است جای تامل و نقادی فراوان دارد. این نوع ارزش یابی نه تنها از منظر معرفت شناسی دانش ضمنی قابل انتقاد است بلکه حتی از منظر معرفت شناسی دانش صریح در شکل شبکه ای و کل گرایانه آن نیز در معرض انتقاد قرار دارد زیرا ارتباط های متقابل واحدهای دانش را نادیده می گیرد.