مرگ مدرسه یا مرگ سوژه؟

این مقاله پژوهشی درباره نقش و موقعیت نظام مدرسه ایران از نظر چگونگی تربیت و پرورش سوژه است. پرسش کانون مقاله اینست که مدرسه مدرن در ایران معاصر ازابتدای شکل گیری تاکنون چه الگوهایی از سوژه را درصدد تحقق و پرورش آن بوده و چرا و تا چه میزان در تحقق سوژه کامیاب یا ناکام گردیده است؟ این پژوهش از حیث روششناختی پژوهشی تبارشناسانه و با تفسیر تاریخی جایگاه سوژه در مدرسه ، مسئله بحران آموزش در ایران امروز را تحلیل می کند. دراین مقاله سوژه مدنی، سوژه مدرن، سوژه مومن و سوژه مقاوم، به عنوان الگوهای مفهومی سوژه در سیاست آموزشی ایران بحث و جایگاه و موانع تحقق آنها تحلیل می شود. چارچوب نظری این مقاله رهیافت میشل فوکو به مفهوم سوژه در دنیای مدرن است. نتیجه گیری این مقاله اینست که نظام مدرسه ایران امروز ناتوان از تربیت و پرورش سوژه است. بر این مبنا این نتیجه را گرفته ام که نهاد مدرسه با پایان یا مرگ خودروبروست.

death of the school or the subject?

this article is an investigation of the role of the iranian schooling system in educating and training the subject. it examines the question that what types of subjects, the iranian modern school has been engendering in the contemporary era. has the system been successful in producing the intended subject? why?theoretically, this article is based on michel foucault’s concept of the modern subject. methodologically, this research employs a genealogical approach, focusing on the historical interpretations of the subject status in the iranian schooling system, in order to explain the current educational crisis in iran.the article defines four conceptual types of subject, including the civil subject, the modern subject, the religious subject, and the resistant subject, their status in iranian educational politics and policy, and the barriers to realizing them. the article concludes that the iranian schooling system is unable to educate and generate the subject. therefore, i posit that the iranian school institution is facing its end or death.