تحلیل ساختاری مولفه‌های آموزش بالینی در تربیت و آماده سازی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان

هدف این مقاله، تحلیل ساختاری مولفه‌های آموزش بالینی در آموزش دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان است و بدین منظور، از روش توصیفی برای جمع‎آوری اطلاعات از جامعه آماری مدرسان دانشگاه فرهنگیان استفاده شد و از نمونه‌ای به تعداد 123 نفر با بکارگیری یک پرسشنامه‌ کسب اطلاع گردید. اعتبار ابعاد این مقیاس به روش ضریب آلفای کرونباخ (87/.) به دست آمد. برای تجزیه و تحللیل اطلاعات از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار ایموس (نسخه 24) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که نتایج مدل یابی معادله ساختاری ضمن تایید برازش مدل نشان داد هر یازده مولفه مورد بررسی دارای تاثیر معناداری بر اجرای آموزش بالینی در تربیت و آماده‌سازی دانشجومعلمان هستند و از بین مولفه‌های تاثیرگذار، «ایجاد محیط آموزشی تعاملی» بیشترین تاثیر را بر اجرای آموزش بالینی دارد و سایر متغیرها در درجات بعدی اهمیت قرار می‎گیرند.