اثر عصاره هیدروالکلی گل گیاه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica Lindl.) بر سطوح CDNF، SOD و MDA قشر مخ در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موش صحرایی نر

گل گیاه ازگیل ژاپنی (eriobotrya japonica lindl.) دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و محافظتی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظت نورونی با عصاره هیدروالکلی گل گیاه ازگیل ژاپنی بر سطوح cdnf، مالون دی‌آلدهید و سوپراکسیددیسموتاز قشر مخ در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موش بزرگ نر بود. در این مطالعه تجربی، حیوانات به‌طور تصادفی به سه گروه 9 تایی: کنترل، ضایعه دیده و ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره (تیمار-عصاره) تقسیم شدند. ابتدا موش‌های گروه دوم و سوم به‌ترتیب حلال عصاره (سالین) و عصاره (200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را به مدت دوازده هفته و هر هفته سه روز به‌صورت درون صفاقی دریافت کردند. برای ایجاد پارکینسون در موش‌ها، پس از 12 هفته، 6-ohda به داخل بطن راست مغز تزریق شد و در نهایت پنج روز بعد از تزریق داخل بطنی، بافت‌برداری انجام و سطوح cdnf، sod و mda در قشر مخ اندازه‌گیری شد. داده‌ها به روش آزمون آماری واریانس یک‌طرفه بین گروه‌ها مورد مقایسه قرارگرفت. نتیجه این پژوهش نشان داد که پیش درمان با استفاده از عصاره گل ازگیل ژاپنی احتمالاً به‌دلیل وجود ترکیب‌های فنولیک در کنار ترکیب‌های فلاونوئیدی این گیاه که خواص آنتی‌اکسیدانی قوی دارد از راه افزایش سطح cdnf و sod موجب کاهش سطح mda قشر مخ شده، بنابراین به حفاظت از نورون‌ها در برابر تخریب اکسیداتیو ناشی از سمّیت 6-ohda کمک می‌کند. در نتیجه، می‌توان گفت که عصاره این گیاه نقش حفاظتی در برابر بیماری پارکینسون دارد.