تاثیر مثبت الیسیتورهای عصاره مخمر و مس بر محتوای رزمارینیک اسید در گیاه بادرنجبویه (Melissa offisinalis L.)

گیاه بادرنجبویه (melissa offisinalis l.) از خانواده نعناعیان است و دارای خواص دارویی ضدباکتریایی، ضدافسردگی، ضدالتهابی، ضدسرطانی و ضدویروسی می‌باشد. بیشتر اثرات دارویی این گیاه را به ماده موثره آن یعنی رزمارینیک اسید نسبت می‌دهند. در این تحقیق، اثر غلظت‌های مختلف الیسیتورهای عصاره مخمر (0، 5/0، 1 و 2 میلی‌گرم/میلی‌لیتر) و مس به فرم سولفاته (0، 4، 8 و 16 میکرومولار) در زمان‌های متفاوت (4، 8 و 16 ساعت) بر مقدار رزمارینیک اسید و محتوای فلاونوئید کل در گیاهچه‌های بادرنجبویه 30 روزه رشد یافته در شرایط گلخانه‌ای بررسی گردید. نتایج نشان‌دهنده اثرات مثبت و معنی‌دار عصاره مخمر بر مقدار رزمارینیک اسید، به‌ویژه در زمان‌های 4 و 8 ساعت می‌باشد. بیشترین مقدار این ماده در تیمار گیاهچه‌ها با غلظت mg/ml1 این الیسیتور و در زمان 8 ساعت مشاهده شد. از طرف دیگر، الیسیتور مس در تمامی غلظت‌های مورد استفاده و دوره‌های زمانی تیمار (بجز غلظت µm 4 در مدت زمان 16 ساعت) باعث افزایش معنی‌دار مقدار رزمارینیک اسید شد. به‌طوری که غلظت µm8 این الیسیتور در زمان 8 ساعت تیمار مقدار رزمارینیک اسید را حدود 7 برابر افزایش داد. بنابراین چنین به‌نظر می‌رسد که افزایش محتوای این ماده موثره در گیاهچه‌های تحت تیمار با این الیسیتورها، به‌دلیل القای سنتز گونه‌های فعال اکسیژن و تولید جاسمونات‌ها و در نتیجه فعال شدن ژن‌های درگیر در بیوسنتز آن می‌باشد.