>
Fa   |   Ar   |   En
   مطالعه اثر ضداضطرابی عصاره گیاه مرزنجوش (Origanum Majorana L.) در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی نر  
   
نویسنده رضایی علی ,جعفری بهبود ,موسوی غفور ,عبادی امیررضا ,احمدی‌زاده چنگیز ,شیشه‌گر رامین ,پاشازاده مهرداد
منبع تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران - 1393 - دوره : 30 - شماره : 1 - صفحه:134 -141
چکیده    امروزه با وجود تمام پیشرفت‌های علمی در زمینه طب و داروشناسی و تولید روزافزون داروهای شیمیایی، طب سنتی و به‌دنبال آن نام گیاهان دارویی بسیار مهم و قابل‌توجه است. گیاه مرزنجوش (origanum majorana l.) در طب سنتی ایران به‌عنوان یک ماده ضد اضطرابی و تسکین‌دهنده معرفی شده‌است. مطالعه حاضر تحقیقی است که بر روی اثر ضد اضطرابی این گیاه در موش صحرایی نر صورت گرفته و با دیازپام مقایسه شده است. در این مطالعه، به گروه‌های مختلف (30 سر موش در شش گروه) موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با شرایط سنی و وزنی برابر، عصاره مرزنجوش با دوزهای (400، 200، 100) میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دیازپام با دوز 2/1 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دی‌متیل سولفوکساید به‌عنوان دارونما با حجم برابر و به گروه ششم سالین، 30 دقیقه قبل از ارزیابی اثر تسکینی و ضد اضطرابی با استفاده از ماز صلیبی‌شکل (elevated plus maze) به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر افزایش معنی‌دار مدت خواب القاء شده با کتامین و همچنین افزایش معنی‌دار مدت زمان سپری شده در بازوهای باز در گروه تیمار با دوزهای 400 و 200 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره بود. ولی مشخص شد که عصاره گیاه مرزنجوش در دوز 200 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن نسبت به دیازپام با دوز 2/1 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن معنی‌دار بوده و دارای اثرات تسکینی و ضد اضطرابی می‌باشد.
کلیدواژه مرزنجوش (Origanum Majorana L.) ,ضداضطرابی ,دیازپام ,ماز صلیبی‌شکل (Elevated Plus Maze)
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز, دانشکده دامپزشکی, گروه علوم درمانگاهی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز, دانشکده دامپزشکی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر, گروه میکروبیولوژی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر, گروه میکروبیولوژی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز, دانشکده دامپزشکی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز, دانشکده دامپزشکی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved