>
Fa   |   Ar   |   En
   واکنش خصوصیات رشدی و جذب عناصر گیاه ریحان (Ocimum basiilicum L.) به کاربرد همزمان کمپوست زباله شهری و سه گونه قارچ تریکودرما (Trichoderma spp.)  
   
نویسنده متقیان آلاله ,پیردشتی همت‌اله ,بهمنیار محمدعلی ,متقیان بهاره
منبع تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران - 1392 - دوره : 29 - شماره : 2 - صفحه:358 -372
چکیده    به‌منظور بررسی اثر کاربرد همزمان کمپوست زباله جامد شهری و گونه‌های مفید قارچ تریکودرما بر خصوصیات سبز شدن گیاهچه، رشد و جذب برخی عناصر کم‌مصرف در گیاه ریحان (ocimum basiilicum l.) آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار به‌صورت گلدانی اجرا گردید. تیمارها شامل 3 سطح از کمپوست زباله جامد شهری (15، 30 و 45 تن در هکتار به‌صورت جداگانه و تلفیق شده با 50% کود شیمیایی)، کود شیمیایی (90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، 50 کیلوگرم در هکتار k2o و 45 کیلوگرم در هکتار p2o5) و شاهد (بدون مصرف کمپوست و کود شیمیایی) و سه گونه تریکودرما (t. viridae، t. harzianum و t. hamatum) بود. مقایسات گروهی بیانگر آنست که گروه کمپوست زباله شهری موجب کاهش معنی‌دار درصد ظهور نهایی (02/8%)، متوسط زمان ظهور گیاهچه (32/52%) و سرعت ظهور تجمعی گیاهچه (67/15%) در مقایسه با کود شیمیایی گردید. در مقابل، گروه کودی مذکور وزن تر اندام هوایی و ریشه (به‌ترتیب 10/13% و 59/33%) و وزن خشک و طول ریشه گیاه (به‌ترتیب 30/28% و 24/13%) را نسبت به کود شیمیایی افزایش داد. در این آزمایش کمپوست زباله شهری محتوی مس، روی و آهن بافت گیاهی را (به‌ترتیب 85/26%، 14/14% و 09/20%) در مقابل کود شیمیایی افزایش داد. همچنین استفاده از کمپوست زباله تلفیق‌شده موجب بهبود 03/9 و 26/12 درصدی محتوی آهن و مس گیاه در مقایسه با کاربرد جداگانه آن گردید. در بین گونه‌های تریکودرما، گونه t. harzianum موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی و ریشه (به‌ترتیب 05/16% و 27/17%)، ارتفاع گیاه و طول ریشه (به‌ترتیب 44/8% و 03/13%) و میزان مس بافت گیاهی (14/31%) در مقابل t. hamatum گردید. در مجموع در این آزمایش سطوح 30 و 45 تن در هکتار کمپوست به‌رغم محدودیت سبز شدن، توانستند رشد و کیفیت گیاه ریحان را بهبود بخشند.
کلیدواژه ریحان (Ocimum basiilicum L.) ,تریکودرما ,کمپوست ,گیاهچه ,عناصر کم‌مصرف
آدرس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved