بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر جوانه‌زنی و استقرار دانه‌رست‌های بنگ‌دانه (Hyoscyamus niger L.)

پرایمینگ یکی از روشهای بهبود جوانه‌زنی بذر است که می‌تواند باعث افزایش و یکنواختی جوانه‌زنی بذر شده و استقرار گیاهچه در مزرعه را حتی در شرایط تنش تسهیل نماید. این تحقیق به‌منظور بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر بهبود جوانه‌زنی بذر بنگ‌دانه (hyoscyamus niger l.) و تعیین بهترین تیمار برای استقرار گیاهچه، به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، در سال 1389 اجرا گردید. تیمارهای پرایمینگ شامل زمان در سه سطح (24، 48 و 72 ساعت)، و پتانسیل اسمزی در سه سطح (5/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال) برای نمک‌های نیترات‌پتاسیم، کلریدسدیم، و فسفات دی‌هیدروژن پتاسیم بودند. نتایج نشان داد که اثر اصلی تیمارهای پتانسیل اسمزی و زمان پرایمینگ بر درصد جوانه‌زنی معنی‌دار نبود، اما در مورد سایر صفات در سطح احتمال 1% معنی‌دار گردید. اثر متقابل پتانسیل اسمزی و زمان فقط بر دو صفت متوسط زمان جوانه‌زنی و طول ریشه‌چه به‌ترتیب در سطح احتمال 1% و 5% معنی‌دار شد. مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارهای پرایمینگ نشان داد که تیمار بذر به مدت 72 ساعت با نیترات پتاسیم و فسفات دی‌هیدروژن پتاسیم با پتانسیل اسمزی 5/1- مگاپاسکال بیشترین تاثیر را بر بهبود مولفه‌های جوانه‌زنی بذر بنگ‌دانه دارا بود.