بررسی سمیت و lc50 برخی گیاهان دارویی با استفاده از آزمون artemia salina

از گذشته تاکنون گیاهان و فرآورده‌های آنها به‌عنوان غذا و گیاه دارویی در تغذیه و درمان بیماری‌ها در انسان و حیوانات مورد استفاده قرار گرفته‌اند. با این حال در تصور عامه گیاهی بودن یک فرآورده دارویی و یا غذایی با عدم‌سمّیت و ایمنی آن برابر بوده است و اثرهای جانبی و سمّیت گیاهان و فرآورده‌های آنها کمتر مطالعه شده است. ازاین‌رو استفاده از سیستمی که دربردارنده ملاحظات اخلاقی زیستی، سرعت، سادگی و در عین حال ملاحظات اقتصادی باشد، برای برآورد میزان سمّیت و تعیین lc50 گیاهان دارویی قبل از مصرف ضروریست. هدف این مطالعه بکارگیری آرتمیا سالینا به‌عنوان ارگانیسمی در ارزیابی سمّیت گیاهان دارویی و فرآورده‌های گیاهی و تعیین lc50 می‌باشد. هدف این مطالعه به کارگیری ارگانیسم artemia salina در ارزیابی سمیت و lc50 برخی گیاهان دارویی بود. در این مطالعه میزان سمیت عصاره‌ گیاهان دارویی گل‌محمدی (rosa damascena mill.)، خاکشیر (descurainia sophia (l.) schur)، آنغوزه (ferula assafoetida l.)، گل حسرت (colchicum autumnale l.)، سیر (allium sativum l.) و سرخدار (taxus baccata l.) با تعیین شاخص lc50 با استفاده از آزمون artemia salina مورد بررسی قرار گرفت. عصاره‌ها به روش ماسراسیون تهیه شدند. سیست‌های a. salina در آب دریای مصنوعی و در 27 درجه سانتی‌گراد تفریخ گردید و سپس لاروها در معرض عصاره گیاهان در غلظت‌های مختلف (10، 100 و 1000 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. میزان غلظتی که نیاز است تا نیمی از لاروها را از بین ببرد (lc50) محاسبه گردید. میزان lc50 گیاهان خاکشیر، سیر، گل‌محمدی، سرخدار، گل حسرت و آنغوزه به‌ترتیب 4812، 3316، 997، 44.07، 10.44 و 2.37 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به‌دست آمد. به‌طور کل نتایج نشان داد که تست a. salina می‌تواند به‌عنوان الگویی در تعیین شاخص lc50 برای آزمایش‌های سم‌شناسی فرآورده‌های گیاهی مورد استفاده قرار گیرد.

Study on toxicity and LC50 of some medicinal plants using Artemia salina test

From the past until now, the plants and their products have been used as food and medicine in the nutrition and treatment of diseases in humans and animals. However, in the popular perception, the herbal nature of a medicinal or food product was equivalent to its lack of toxicity and safety, and the side effects and toxicity of the plants and their products have been less studied. Therefore, the use of a system that incorporates the bioethical considerations, speed, simplicity, and at the same time economic considerations is necessary to estimate the toxicity and determine the LC50 of medicinal plants before consumption. The aim of this study was to use the organism Artemia salina in the evaluation of toxicity and LC50 of some medicinal plants. In this study, the extract toxicity of medicinal plants Rosa damascena Mill., Descurainia sophia (L.) Schur, Ferula assafoetida L., Colchicum autumnale L., Allium sativum L., and Taxus baccata L. was assessed by determining the LC50 index using the Artemia salina test. The extracts were prepared by the maceration technique. The Artemia salina cysts were hatched out in the artificial seawater at 27 °C and the larvae were then exposed to the plant extracts at the different concentrations (10, 100, and 1000 mg.ml1) for 24 hours. The concentration needed to kill half of the larvae (LC50) was calculated. The LC50 levels of D. sophia, A. sativum, R. damascena, T. baccata, C. autumnale, and F. assafoetida were obtained 4812, 3316, 997, 44.07, 10.44, and 2.37 mg.ml1, respectively. Overall, the results showed that A. salina test could be used as a model in determining the LC50 index for the toxicological tests of herbal products.