مهار آلفاگلوکوزیداز توسط عصاره متانولی اندام‌های هوایی Salvia Suffruticosa Montbr. & Auch. Ex Benth. و Hypericum Scabrum L.

دیابت در اثر نقص ارثی یا اکتسابی در ترشح انسولین و یا کاهش پاسخ اندام‌ها نسبت به انسولین ترشح شده ایجاد می‌شود. کنترل هیپرگلیسمی بعد از صرف غذا از طریق مهارکننده‌های آلفاگلوکوزیداز یک راهبرد مهم در مدیریت دیابت و کاهش عوارض مرتبط با بیماری است. براساس نتایج مطالعات قبلی عصاره متانولی اندام‌های هوایی گیاه salvia suffruticosa montbr. & auch. ex benth. و hypericum scabrum l. اثر مهاری قابل توجهی بر فعالیت آلفاگلوکوزیداز دارد. هدف از این پژوهش تعیین اندامی از گیاهان ذکرشده است که کانون فعالیت مهارکنندگی باشد. پس از تهیه عصاره متانولی از بخش‌های مختلف گیاهان، اثر مهاری تمامی عصاره‌ها در چندین غلظت مختلف، در طول موج 405 نانومتر با استفاده از دستگاه میکروپلیت‌خوان بررسی گردید. بیشترین میزان فعالیت مهاری آلفاگلوکوزیداز s. suffruticosa مربوط به غلظت mg/ml 160 عصاره گل (100% مهار و ic50 برابر با mg/ml 8.91) و بیشترین میزان فعالیت مهاری h. scabrum مربوط به غلظت mg/ml 10 عصاره‌ گل (96.49% مهار و ic50 برابر با mg/ml 1.04) و برگ (86% مهار و ic50 برابر با mg/ml 3.98) بود. مطابق نتایج حاصل از بررسی سنتیکی مهار آنزیمی، عصاره گل و برگ گیاه s. suffruticosa از الگوی مهار مرکب (غیررقابتینارقابتی) و گل گیاه h. scabrum از الگوی مهار مرکب (رقابتیغیررقابتی) پیروی می‌کنند. عصاره متانولی اندام‌های گل گیاه s. suffruticosa و h. scabrum دارای اثر مهاری قابل توجهی بر روی فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز است. در نتیجه منابع مناسبی برای استخراج ترکیب‌ها با خاصیت دارویی بالقوه برای کنترل سطح قند خون بعد از صرف غذا می‌باشند.

αglucosidase inhibition by methanol extract from aerial parts of Salvia saffroticosa Montbr. & Auch. ex Benth. and Hypericum scabrum L.

Controlling postmeal hyperglycemia with αglucosidase inhibitors is an important strategy in the management of diabetes and the reduction of chronic complications associated with this disease. Based on the results of previous studies, the methanolic extracts of the shoots of Salvia suffruticosa Montbr. & Auch. ex Benth. and Hypericum scabrum L. have significant inhibitory effects on αglucosidase activity. In this study, to determine the plant parts of S. suffruticosa and H. scabrum with the highest αglucosidase inhibitory effect, after preparing the methanolic extract from different organs of the plants, the inhibitory effect of all extracts in different concentrations was investigated at 405 nm wavelength using a microplate reader. The highest αglucosidase inhibitory activity in S. suffruticosa was related to the concentration 160 mg.mL1 of the flower extract (100% inhibition and IC50 = 8.91 mg.mL1), and the highest inhibitory activity of H. scabrum was related to the concentration 10 mg.mL1 of the flower (96.49% inhibition and IC50 = 1.04 mg.mL1) and leaf extracts (86% inhibition and IC50 = 3.98 mg.mL1). According to the results of the kinetic study of enzymatic inhibition, S. suffruticosa flower and leaf extracts follow a noncompetitiveuncompetitive mixed pattern of inhibition and H. scabrum flower extract follows the competitivenoncompetitive one. Methanolic extract of flowers in S. suffruticosa and H. scabrum had a significant inhibitory effect on the activity of αglucosidase. So, the flowers of these species are good natural sources for extracting compounds with potent medicinal properties to control postprandial blood sugar levels.