>
Fa   |   Ar   |   En
   پاسخ‌های بیوشیمیایی به عصاره مخمر و ساکارز در کشت سلولی سیاه‌دانه (Nigella Sativa L.)  
   
نویسنده عنبرستانی صادق ,رضازاده علیرضا ,رضایی آیت اله
منبع تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران - 1397 - دوره : 34 - شماره : 6 - صفحه:997 -1006
چکیده    سیاه‌دانه (nigella sativa l.) گیاهی دارویی و متعلق به خانواده آلاله می‌باشد. دانه‌های این گیاه در طب سنتی برای درمان بیماری‌های آسم، التهاب، دیابت و فشار خون بالا استفاده می‌شود. کشت سلولی این گیاه به‌دلیل ترکیب‌های فعال و کاربرد در پزشکی دارای اهمیت است. در این تحقیق، به‌منظور بررسی اثر عصاره مخمر و ساکارز بر ویژگی‌های رشد سلول و صفات بیوشیمیایی کشت سلولی سیاه‌دانه آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول سه غلظت عصاره مخمر (صفر، 0.5 و 1 میلی‌گرم در لیتر) و فاکتور دوم سه غلظت ساکارز (30، 45 و60 گرم در لیتر) انتخاب گردید. پس از گذشت چهار روز از اعمال تیمارها، میزان رشد، آنتوسیانین، مقدار پروتئین محلول، فعالیت آنزیم پراکسیداز، محتوی فنول، غلظت پراکسید هیدروژن و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد عصاره مخمر به تنهایی بر رشد سلول‌ها موثر بود و عصاره مخمر و ساکارز باعث افزایش معنی‌دار مقدار آنتوسیانین، مقدار پروتئین محلول، محتوی فنول، غلظت پراکسید هیدروژن و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی شد. این در حالیست که فعالیت آنزیم پراکسیداز به‌صورت معنی‌داری نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. نتایج نشان داد احتمالاً ساکارز و عصاره مخمر از طریق تامین منابع غذایی و القاء تنش اکسیداتیو، آثار خود را بر روی سلول‌های سیاه‌دانه نشان دادند
کلیدواژه سیاه‌دانه (Nigella Sativa L.)، الیسیتور قارچی، ساکارز، سوسپانسیون سلولی، زیست‌توده، تنش اکسیداتیو
آدرس دانشگاه شاهد, دانشکده کشاورزی, ایران, دانشگاه شاهد, دانشکده کشاورزی, ایران, دانشگاه شاهد, دانشکده کشاورزی, ایران
 
   Biochemical responses to yeast extract and sucrose in black cumin (Nigella sativa L.) cell culture  
   
Authors Rezaei A. ,Rezazadeh A.R. ,Anbarestani S.
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved