کندروسارکومای فک (گزارش یک مورد با پیگیری بلند مدت)

یک مورد کندروسارکوما با درگیری فک بالا ارایه می گردد. نکات برجسته در بیمار مورد بحث شامل مراحل تشخیصی و آسیب شناسی، جراحی رادیکال و پیوند دنده ی همزمان و در نهایت پی گیری بلند مدت آن می باشد. مهمترین درسی که از این گزارش می توان آموخت نخست این است که بیمار بسیار دیر و در مرحله نهایی بیماری مراجعه نموده، بنابراین تومور پیشرفت نموده و تقریباً تمام فک بالا را درگیر کرده بود، در حالیکه در بررسی متون غالباً اندازه ی این تومور بین دو تا چهار سانتی متر گزارش شده است.در مرحله ی دوم، مطالعه ی آسیب شناسی نقش مهمی را در میزان زنده ماندن و نهایتاً در بهبودی نهایی بیمار ایفا می نماید. تشخیص افتراقی میکروسکوپی کندروسارکوما با استیوما، کندرما، استیویید استیوما، آسیب های فایبواسیوس و استیوزنیک سارکوما غالباً جزو ملاحظات مهم و مشکل است. اغلب آسیب شناسان دهان، فک و صورت اعتقاد دارند که نمونه های برداشته شده بهتر است وسیع و از چند محل باشد، بطوریکه تصویر کلی مناسب تری در زیر میکروسکوپ فراهم نماید.در آخر جراحی وسیع کندروسارکوما قابل قبول ترین انتخاب است، نقش اشعه ی درمانی و شیمی درمانی به عنوان یک درمان جنبی هنوز قابل بحث است. بر این پایه در تومورهای با علایم بسیار مهاجم، شانس زنده ماندن بیمار ضعیف است.