مقایسه ی آزمایشگاهی مقدار ریزنشت کرونالی کلتوزول، آمالگام، گلاس آینومر و (mineral trioxide aggregate) root mta (ساخت ایران) به عنوان اریفیس پلاگ در دندان های اندو شده

بیان مساله: چون فرض بر این است، که مواد پر کننده ی کانال در برابر نفوذ بزاق، مواد آلوده کننده و ریزجانداران (میکروارگانیسم ها) مقاومت ندارد، پیشنهاد می شود از موادی دیگر بر روی مواد پرکننده ی کانال در ناحیه ی مدخل کانال ها، به عنوان اَُریفیس پلاگ استفاده و سد کرونالی محکم در برابر ریزنشت ایجاد شود تا محتویات کانال در برابر ریزنشت قرار نگیرد.هدف: هدف از این بررسی، مقایسه ی میان مقاومت چند ماده ی مورد استفاده، به عنوان اَُریفیس پلاگ در مقدار ریزنشت کرونالی بوده است. مواد و روش: پس از انجام پاکسازی و شکل دهی کامل، پر کردگی کانال به طور معمول بر روی 86 دندان کشیده شده ی تک ریشه ای و تک کانال انسان انجام شد. سه میلی متر از گوتاپرکای اریفیس کانال برداشته و به وسیله ی mta، کلتوزول، آمالگام و گلاس آینومر جایگزین شد. پس از به کار بردن جوهر هندی و مراحل شفاف سازی، میانگین مقدار نفوذ خطی جوهر در همه ی نمونه ها محاسبه شد و داده ها به وسیله ی آزمون anova و post hoc test ارزیابی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، که بیشترین میزان ریزنشت به گروه آزمایشی گلاس آینومر و سپس، به ترتیب آمالگام، کلتوزول و کمترین میزان ریزنشت به گروه آزمایشی mta مربوط بود.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد، که هر چند گلاس اینومر قادر به کاهش ریزنشت نبوده، اما سه ماده ی دیگر به کار رفته (آمالگام، کلتوزول و mta)، قادر به کاهش مقدار ریزنشت تاجی هستند، اما هیچ یک از مواد، نتوانستند به طور کامل از ریزنشت جلوگیری کنند. بنابراین، کاربرد بالینی اریفیس پلاگ برای کاهش ریزنشت تاجی، که یکی از مهم ترین دلایل عدم موفقیت است، پیشنهاد می گردد.