بررسی ایمنوهیستوشیمیایی رنگ پذیری پروتیین s-100 در تومورهای غدد بزاقی: پلیومورفیک آدنوما، سرطان آدنویید سیستیک و سرطان موکواپیدرمویید

بیان مساله: تومورهای غدد بزاقی بخشی مهم از آسیب های حفره ی دهان را به خود اختصاص می دهند. گرچه در نظریه های تشکیل تومورهای غدد بزاقی، شکل گیری این غدد از سلول های میو اپی تلیال و داکتال مطرح شده است، اما نقش این سلول ها در ایجاد تومورهای بزاقی در حال بررسی است. هدف: با توجه به نقش پروتیین s–100 در نمایش سلول های میواپی تلیال، تصمیم بر آن شد تا با مشخص کردن ایمونورآکتیویته و الگوی رنگ پذیری این سلول در تومورهای پلیومورفیک آدنوما، سرطان موکواپیدرمویید و آدنویید سیستیک به بررسی این سلول ها در تومورهای یاد شده پرداخته شود. مواد و روش: شمار پنج نمونه ی پلیومورفیک آدنوما، پنج نمونه ی سرطان آدنویید سیستیک و پنج نمونه ی سرطان موکواپیدرمویید از میان نمونه هایی که نکروز نبوده، خونریزی نداشته و ثبوتی خوب داشتند، انتخاب و به روش ایمونوهیستوشیمیایی برای پروتیین s–100 رنگ شدند. نمونه ها از لحاظ الگو و شدت رنگ پذیری بررسی شده و شاخص رده بندیlabeling index (li)] [ نمونه های مثبت به دست آمد.یافته ها :بررسی ایمونوهیستوشیمیایی نمونه های پلیومورفیک آدنوما بیانگر ایمونورآکتیویته مثبت سلول های اپی تلیالی و پلاسماسایتویید و به ویژه سلول های داکتال با شدت رنگ پذیری متوسط تا شدید بود. شاخص رده بندی تومور پلیومورفیک آدنوما 34/0 به دست آمد. در تومور سرطان آدنویید سیستیک هیچگونه واکنش رنگ پذیری مثبت دیده نشد، به گونه ای که شاخص رده بندی به دست آمده صفر بود. یافته های ایمونوهیستوشیمیایی در تومور سرطان موکواپیدرمویید نشان دهنده ی رنگ پذیری کمتر از پنج درصد سلول های اپی تلیالی بود، به گونه ای، که تنها شماری اندک از سلول های اپی تلیالی مثبت شده بودند .نتیجه گیری: نتایج بررسی کنونی نشان دهنده ی بروز پروتیین s–100 در پلیومورفیک آدنوما بود. بروز این شاخص در سرطان آدنویید سیستیک و سرطان موکواپیدرمویید منفی بود. برپایه ی یافته های این بررسی، بودن سلول های میواپی تلیال در سرطان آدنویید سیستیک و سرطان موکواپیدرمویید به بررسی بیشتر نیاز دارد.