مقایسه ی اثر روش های گوناگون پست کیورینگ ((Post Curing به وسیله ی دستگاه های مایکرویو (Microwave)، اوون (Oven) و لابولایت (Labolite) بر میزان سختی سطح دو گونه کامپوزیت مستقیم

بیان مساله: روش های گوناگون پست کیورینگ (post curing) ویژگی های مکانیکی کامپوزیت های غیرمستقیم را به گونه ای چشمگیر بهبود بخشیده است. اثر این روش ها بر کامپوزیت های مستقیم، که به تازگی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، همچنان پرسش برانگیز است. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه ی اثر پست کیورینگ به وسیله ی دستگاه های لابولایت، اوون و مایکروویو بر میزان سختی سطح دو گونه کامپوزیت مستقیم گرادیا و نیولایت f است. مواد و روش: در این بررسی تجربی هشتاد نمونه از کامپوزیت های نیولایت f (40 نمونه) و گرادیا (40 نمونه) فراهم شد. همه ی نمونه ها به مدت 40 ثانیه لایت کیور گردیده و سپس، هر گروه به چهار زیرگروه بخش شدند. زیر گروه نخست از هر گروه، به عنوان گروه شاهد تحت هیچگونه پست کیورینگ قرار نگرفت و سه گروه دیگر از هر نمونه کامپوزیتی، هر یک به وسیله ی یکی از دستگاه های لابولایت، اوون و مایکرویو به مدت پنج دقیقه پست کیور گردید. نمونه ها صیقل داده شده و پس از یک هفته نگهداری در دمای 37 درجه ی سانتی گراد، به وسیله ی دستگاه سختی سنج دیجیتالی، میزان سختی سطح ویکرز (vhn) نمونه ها در سطح اندازه گیری شد. داده ها برپایه ی آزمون آماری anova یک سویه و آزمون تکمیلی کروسکال والیس (kruskal wallis) با 05/0p < مورد واکاوی قرار گرفت.یافته ها: نتیجه این پژوهش نشان داد، که در همه ی نمونه ها، در مقایسه با گروه شاهد در اثر پست کیورینگ سختی سطح افزایش یافته است. گروه شاهد نیولایت f نسبت به گروه شاهد گرادیا سختی سطحی بیشتر نشان داد و اثر دستگاه های پست کیورینگ در هر سه روش بر روی کامپوزیت نیولایت f از گرادیا بیشتر بوده و نیز، در این میان، اثر دستگاه لابولایت بر افزایش سختی سطحی کامپوزیت نیولایت f چشمگیر بود. در گروه نیولایت f پست کیورینگ به روش لابولایت نسبت به دیگر روش ها سختی سطح را به گونه ای چشمگیر افزایش داده است و گروه مایکروویو و اوون نتایج نزدیک به هم داشتند. در گروه گرادیا پست کیورینگ با روش اوون بیشترین اثر و دو روش مایکروویو و لابولایت تقریباً اثراتی همانند در سختی سطح داشتند. نتیجه گیری: کاربرد روش های پست کیورینگ به وسیله ی دستگاه های مایکروویو، اوون و لابولایت سختی سطحی ویکرز (vhn) را در دو کامپوزیت مستقیم گرادیا و نیولایت f در مقایسه با گروه کنترل به گونه ای چشمگیر افزایش داده است. اندازه ی این افزایش به گونه کامپوزیت و روش پست کیورینگ بستگی دارد.