مقایسه ی اندازه ی تحلیل نوک ریشه ی دندان های ثنایای ماگزیلا در بیماران 13 تا 18 ساله با مال اکلوژن های کلاس یک، دو و سه پیش و پس از درمان ارتودنسی ثابت

بیان مساله: تحلیل نوک ریشه ی دندان های ثنایای ماگزیلا، فرآیندی به نسبت شایع در پایان درمان ارتودنسی است. بنابراین، تشخیص عوامل خطر در تحلیل ریشه، پیش از آغاز درمان، از اهمیتی ویژه برخوردار است. هدف: هدف بررسی کنونی، مقایسه ی مقدار تحلیل نوک ریشه در مال اکلوژن های گوناگون در بیماران در حال ارتودنسی ثابت است.مواد و روش: اندازه ی تحلیل ریشه در دندان های ثنایای فک بالا در 219 بیمار (70 مورد کلاس یک، 76 مورد کلاس دو و 73 مورد کلاس سه) با میانگین سنی 5/0±15سال، که در حال درمان ارتودنسی ثابت همراه با کشیدن پرمولرهای نخست و یا دوم قرار گرفته بودند، با بررسی پرتونگاری های موازی با شیوه ی long cone، پیش و پس از درمان آنها، ارزیابی و با برنامه ی فتوشاپ (گونه ی 7) اندازه گیری شد. از واکاوی آماری t-test و one way anova، برای مقایسه ی میان گروه ها، استفاده شد. یافته ها: تحلیل درجه ی صفر، در 18 درصد بیماران، تحلیل درجه ی یک، در همه ی بیماران (96/84 درصد از دندان ها)، تحلیل درجه ی سه، در 37/1 درصد بیماران و تحلیل درجه ی دو، در 8/12 درصد بیماران دیده شد. بیشترین شمار بیماران، با تحلیل درجه ی دو به گروه کلاس دو مربوط بود. اندازه ی تحلیل نوک ریشه در ثنایای میانی و کناری و نیز، در ثنایای سمت چپ و راست، بی اختلاف معنادار در هر سه گروه بود.نتیجه گیری: مقایسه ی اندازه ی تحلیل نوک ریشه در گروه های کلاس یک، دو و سه، نشاندهنده ی اندازه ی بیشتر تحلیل ریشه در بیمارانی با مال اکلوژن کلاس دو نسبت به بیماران با مال اکلوژن های کلاس یک و سه بود.