همخوانی پرتونگاری پانورامیک و سونوگرافی داپلر در تعیین کلسیفیکاسیون سرخرگ کاروتید

بیان مساله: در برخی بررسی ها، کلسیفیکاسیون سرخرگ کاروتید را در پرتونگاری پانورامیک، نشانه ای مهم و کمک کننده در پیشگویی و جلوگیری از رخدادهای سربروواسکولار و کاردیوواسکولار معرفی کرده اند. سونوگرافی داپلر، روش تشخیصی مهم در شناخت آترومای کلسیفیه و استنوز سرخرگ کاروتید است. هدف: با توجه به اهمیت شناخت آترومای کلسیفیه و استفاده ی گسترده ی پرتونگاری پانورامیک در درمان دندانپزشکی، هدف از این پژوهش، بررسی میزان همخوانی پرتونگاری پانورامیک و سونوگرافی داپلر در تشخیص کلسیفیکاسیون سرخرگ کاروتید است. مواد و روش: در این بررسی توصیفی- تحلیلی، از 35 بیمار با مشکلات کلیوی یا نورولوژیک، که از آنها سونوگرافی داپلر برای بررسی آترومای کلسیفیه کاروتید انجام شده بود، با توافق آنها، پرتونگاری پانورامیک فراهم گردید. پرتونگاری پانورامیک از بیمار به گونه ای فراهم شد، که ارتفاع بیشتر از مهره های گردنی تا سطح فاصله ی میان مهره های چهار و پنج دیده شود. اطلاعات مربوط به داپلر و پانورامیک از دیدگاه بود یا نبود آترومای کلسیفیه در نرم افزار spss گردآوری و اندازه ی همخوانی این دو روش به وسیله ی آزمون کاپا بررسی گردید. یافته ها: دو روش پانورامیک و داپلر در سمت راست، چه در مردان و چه در زنان، دارای همخوانی متوسط تا خوب بوده و در ضمن، این همخوانی در بیماران با مشکلات سربروواسکولار بی در نظر گرفتن سمت درگیری، در کل خوب تا متوسط بوده است.نتیجه گیری: وجود اپاسیتی خطی وندولر در فضای میان مهره های گردنی سه و چهار یا چهار و پنج در پرتونگاری پانورامیک، به ویژه در سمت راست، می تواند جدی گرفته شود و در صورت وجود عوامل خطر مثبت، بیمار را با اطمینان و یا توجیه اقتصادی، بهتر می توان برای معاینه های دقیق پزشکی و از جمله داپلر، ارجاع داد.