تحلیل شاخص‌های رشدی شنبلیله تحت تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته

به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته بر شاخص‌های فیزیولوژیک شنبلیله، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی 9190 در استان گیلان (شهرستان شفت) به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. کود نیتروژن در چهار سطح (شاهد، 25، 50 و 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی و تراکم بوته شامل (60، 80، 100 و 120 بوته در متر مربع) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که شاخص‌های فیزیولوژیک تحت تاثیر تیمارهای مذکور قرار گرفتند. بالاترین شاخص سطح برگ با کاربرد 50 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار و در تراکم 120 بوته در متر مربع به‌دست آمد. بیشترین تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول مربوط به تیمار نیتروژن 75 کیلوگرم در هکتار و تراکم 120 بوته در متر مربع بود. حداکثر سرعت رشد نسبی پس از دریافت 3/294 درجه روز رشد در تیمار 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تراکم 80 بوته در متر مربع مشاهده شد.