بررسی اثر تداخل علف‌های هرز بر عملکرد و خصوصیات زراعی شنبلیله در تراکم‌های مختلف گیاهی در شرایط بیرجند

به‌منظور تعیین تراکم کاشت و تداخل علف هرز بر خصوصیات زراعی گیاه شنبلیله، آزمایشی در بهار سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند به‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تراکم بوته شنبلیله در سه سطح 10، 20 و 40 بوته در متر مربع و دوره تداخل علف هرز در پنج سطح شامل تمام وجین، 20، 40 و 60 روز تداخل پس از سبز شدن و عدم وجین بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد دانه (با مقادیر 81/56 و 120/43 گرم در متر مربع) به‌ترتیب مربوط به تیمارهای تراکم 40 و 10 بوته در متر مربع بود. همچنین کاهش تراکم سبب کاهش معنی‌دار ارتفاع بوته و عملکرد دانه گردید. افزایش دوره‌های طولانی مدت تداخل علف هرز مانع از رشد اندام‌های رویشی و تسریع در ورود به فاز زایشی گردیده در نهایت باعث افزایش شاخص برداشت و کاهش عملکرد شد به‌طوری‌که میانگین عملکرد دانه در تیمار عدم وجین (76/42 گرم در متر مربع)، 5/28 درصد نسبت به تیمار تمام وجین کاهش یافت. افزایش تراکم موجب کاهش وزن خشک علف هرز گردید، کمترین وزن خشک علف هرز (7/2057 گرم در متر مربع) از تیمار 40 بوته در متر مربع به‌دست آمد. اثر متقابل تراکم و تداخل علف هرز بر عملکرد دانه در سطح 5 درصد معنی‌دار شد. براساس نتایج به‌دست آمده از این آزمایش می‌توان بیان کرد در بین تراکم‌های مختلف، تراکم 40 بوته در متر مربع در شرایط وجین کامل بیشترین عملکرد دانه را تولید کرد.