ارزیابی اثر تنش شوری بر فلئورسانس کلروفیل دو رقم چغندرقند (Beta vulgaris L.) در کاربرد برگی سالیسیلات

به‌منظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر مولفه‌های فلئورسانس کلروفیل در برگ چغندرقند تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. در مرحله چهار برگی پس از توسعه کامل برگ، همزمان با تنش شوری در دو سطح صفر و 150 میلی‌مولار، اسید سالیسیلیک با غلظت‌های صفر، 5/0 و 1 میلی‌مولار در اوایل صبح روی برگ‌ها افشانه شد. برای این آزمایش از دو رقم شریف و جلگه استفاده گردید. تحلیل رشد در مراحل مختلف رویشی و توسعه کامل برگ انجام شد. تنش شوری موجب کاهش معنی‌دار وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، هدایت روزنه‌ای، عدد spad، عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو، خاموشی فتوشیمیایی و حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو شد. همچنین تنش شوری موجب افزایش معنی‌دار خاموشی غیر فتوشیمیایی گردید. تیمار با اسید سالیسیلیک موجب افزایش معنی‌دار وزن خشک ریشه، هدایت روزنه‌ای، عدد spad، عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو، خاموشی فتوشیمیایی و حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو نسبت به عدم کاربرد آن در شرایط تنش شوری شد. همچنین تیمار با اسیدسالیسیلیک موجب کاهش معنی‌دار خاموشی غیرفتوشیمیایی در شرایط تنش شد. با توجه به نتایج همبستگی صفات، خاموشی فتوشیمیایی انرژی الکترون برانگیخته (qp) با وزن خشک ریشه (*56/0r=) و وزن خشک اندام هوایی (**68/0r=) در شرایط تنش همبستگی مثبت معنی‌دار داشت. بنابراین از این صفت، می‌توان برای غربال‌گری این ارقام تحت تنش در شرایط کاربرد برگی اسید سالیسیلیک استفاده کرد.