تاثیر مقادیر بذر و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم رشد یافته در بقایای کلزا

به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف نیتروژن و بذر و نگهداری بقایای کلزا بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه)، به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل نگهداری بقایای کلزا و بدون بقایا در کرت‌های اصلی، کود نیتروژن (82، 96، 110 و 124 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) درکرت‌های فرعی و سه میزان بذر گندم (220، 245 و 270 کیلوگرم بذر در هکتار) در کرت‌های فرعی فرعی بودند. در هر سطحی از کاربرد بذر مصرفی، عملکرد دانه در تیمار بدون بقایا به‌صورت معنی‌داری بیشتر از تیمار نگهداری بقایا بود. نگهداری بقایای کلزا در مقایسه با بدون بقایا، به‌صورت معنی‌داری عملکرد دانه را کاهش داد. با افزایش میزان نیتروژن از 82 به 124 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه به‌صورت معنی‌داری افزایش یافت. بالاترین عملکرد دانه در برهمکنش 124 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 270 کیلوگرم بذر گندم در هکتار، در شرایط بدون بقایای کلزا حاصل شد که با 110 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تفاوت معنی‌داری نداشت. به ازای افزایش هر واحد نیتروژن و بذر در هکتار، عملکرد دانه به ترتیب 28 و 98/19 واحد افزایش یافت، بنابراین کاربرد نیتروژن و تراکم گیاهی به عنوان دو راهکار زراعی در افزایش عملکرد گندم دارای اهمیت می باشد. برای دست‌یابی به عملکرد بهینه در شرایط نگهداری بقایای کلزا مصرف 270 کیلوگرم بذر گندم و 124 کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه می‌شود.