بررسی اثر کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای آلی و زیستی روی برخی ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون(Pimpinella anisum L.)

به‌منظور مطالعه اثرات کاربرد منفرد و تلفیقی کودهای زیستی و آلی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- کود زیستی میکوریزا glomus intraradices)) 2- میکوریزا + کود گاوی، 3- میکوریزا + ورمی‌کمپوست،4- میکوریزا+کمپوست، 5- میکوریزا + کود شیمیایی، 6- کود زیستی بیوسولفور (حاوی باکتری thiobacillus sp.) به‌همراه گوگرد آلی بنتونیت‌دار، 7- بیوسولفور + کود شیمیایی8- بیوسولفور + کود گاوی، 9- بیوسولفور + ورمی‌کمپوست، 10- بیوسولفور+کمپوست، 11- کود گاوی، 12- ورمی‌کمپوست، 13- کود شیمیایی، 14- کمپوست و 15- شاهد. نتایج نشان داد که کاربرد منابع مختلف تغذیه‌ای اثر معنی‌داری بر اکثر صفات مورد مطالعه در گیاه دارویی انیسون داشت. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش، اثر تیمارهای کودی بر ارتفاع و تعداد شاخه جانبی و تعداد چترک در چتر گیاه انیسون معنی‌دار نبود. بیشترین تعداد دانه در چترک (24/7)، و عملکرد دانه (4/1263 کیلوگرم در هکتار) در نتیجه کاربرد بیوسولفور حاصل شد. بیشترین عملکرد ماده خشک (1/4504 کیلوگرم در هکتار) در اثر کاربرد تلفیقی بیوسولفور+ کودشیمیایی و بیشترین شاخص برداشت (9/25) در اثر تیمار تلفیقی بیوسولفور+کود گاوی حاصل شد. کاربرد تلفیقی میکوریزا روی بعضی صفات تاثیر داشت، به‌طوری‌که بیشترین تعداد چتر در بوته (7/65) و درصد اسانس (3/5) در تیمار تلفیقی میکوریزا با کود شیمیایی به‌دست آمد. به‌طور‌کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی میکوریزا و بیوسولفور نقش چشمگیری در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون داشتند. علاوه‌بر این، مصرف تلفیقی کودهای زیستی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثراث مثبت بیشتری بر ویژگی‌های کمی و کیفی انیسون داشتند.