اثر زمان اعمال سطوح مختلف تنش شوری بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی علوفه کوشیا (Kochia scoparia)

افزایش شوری خاک و آب در بسیاری از مناطق دنیا تولید محصولات زراعی را به چالش کشیده است. کوشیا از جمله گیاهانی است که قابلیت رشد در محیط‌های شور را داشته و استفاده از آن به عنوان علوفه، فرصت ارزشمندی برای بهره‌برداری از این منابع می‌باشد. به همین منظور مطالعه‌ای روی گیاه شور زیست کوشیا در سطوح مختلف تنش شوری (0، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 دسی‌زیمنس بر متر)، با اعمال تنش از ابتدای کاشت، مرحله گیاهچه‌ای و اعمال متناوب تنش با آب شور و غیر شور در سه آزمایش جداگانه با استفاده از طرح کاملا تصادفی و چهار تکرار در محیط طبیعی در گلدان‌های بزرگ انجام گرفت. نتایج اعمال تنش شوری در ابتدای کاشت حاکی از این بود که بذور کوشیا تنها تا 30 دسی‌زیمنس بر متر کلرید سدیم توانایی سبز شدن دارند. ارتفاع بوته، تعداد شاخه‌ها، وزن تر و خشک اندام‌هوایی، عملکرد ماده خشک قابل هضم، ارزش هضمی، عملکرد پروتئین خام و محتوی خاکستر با افزایش شوری در مرحله کاشت و گیاهچه‌ای کاهش یافتند. از طرف دیگر با افزایش سطح تنش شوری قابلیت هضم ماده خشک، قابلیت هضم ماده آلی، درصد پروتئین خام و درصد خاکستر با اعمال تنش در مرحله کاشت و گیاهچه‌ای افزایش یافت. میزان فنل کل در هیچ یک از آزمایش‌ها تحت تاثیر شوری قرار نگرفت. اعمال متناوب آبیاری با آب شور و غیر شور در مرحله گیاهچه‌ای تاثیر معنی‌داری بر صفات مورد مطالعه به جز ارزش هضمی و درصد خاکستر نداشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که گیاهچه‌های کوشیا در ابتدای رشد به شوری حساس هستند و در صورت دسترسی به آب شیرین بهتر است تا استقرار کامل با آب شیرین و سپس با آب شور آبیاری شوند. اعمال متناوب آبیاری با آب شور و غیر شور در مرحله گیاهچه‌ای موجب عدم کاهش تولید زیست توده کوشیا می‌شود.