تاثیر نسبت‌های اختلاط بذر در کشت مخلوط ماشک علوفه‌ای و جو بر عملکرد آنها در شرایط دیم

کشت مخلوط گرامینه با لگوم به عنوان یکی از روش‌های افزایش عملکرد محصولات در واحد سطح تلقی می گردد. این تحقیق با هدف تعیین مناسب ترین ترکیب کشت مخلوط ماشک و جو به مدت 3 سال زراعی (1382 لغایت 1385) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارها بصورت درصد ترکیب‌های مختلف وزنی مخلوط بذور جو (h) و ماشک (v) به صورت زیر تهیه و با فاصله خطوط کشت 20 سانتی‌متری (نواری) در پاییز کشت گردیدند: (=t1 جو 0 ماشک 100، t2= جو 25 ماشک 75، t3,=جو 50 ماشک 50 ، t4= جو 75 ماشک 25، t5= جو100 ماشک0( نتایج تجزیه واریانس مرکب داده های بهدست آمده در 3 سال، بیانگر تاثیر معنی‌دار تیمارها بر روی عملکرد علوفه تر و علوفه خشک در زمان آغاز گلدهی و پس از گلدهی ماشک و بر روی عملکرد کاه و کلش و دانه در زمان رسیدگی کامل محصول در سطح احتمال 1% بود. در سه مرحله زمانی مطالعه یعنی زمان آغاز گل‌دهی (10درصد گل‌دهی) بیشترین عملکرد علوفه تر به ترتیب با 84/6، 71/6 و 65/6 و عملکرد علوفه خشک به ترتیب با 77/3، 43/3 و 30/3 تن در هکتار مربوط به تیمارهای t3، t5 و t4 و در زمان گل‌دهی کامل ماشک، بیشترین عملکرد علوفه تر به ترتیب با 84/6، 80/6 و 75/6 و علوفه خشک به ترتیب با 76/3، 42/3 و 30/3 تن در هکتار مربوط به تیمارهای t3، t5 و t4 و در زمان رسیدن کامل بیشترین عملکرد علوفه خشک به ترتیب با 42/3، 56/3 و 28/3 تن در هکتار متعلق به تیمارهای t3، t5 و t4 و عملکرد دانه با 34/2، 18/2 و 96/1 تن در هکتار به ترتیب متعلق به تیمارهای t3، t5 و t4 بوده و کمترین آنها متعلق به تیمار t1 بود. با این حال تیمار t3 با توجه به میزان عملکرد تیمار برتر شناخته شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب داده های 3 ساله، تاثیر تیمارها بر ذخیره رطوبتی خاک در اعماق 10-0، 20-10 و 30-20 سانتی‌متری در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بوده و بیشترین مقادیر درصد وزنی رطوبت در تیمار t3 مشاهده گردید. مقادیر متوسط درصد رطوبت وزنی t3 در هر یک از سه عمق یاد شده برابر با 39/23، 43/25 و 90/25 بود.