کنترل علف هرز گل جالیز در مزرعه گوجه‌فرنگی (Lycopersicum esculentum Mill)

از آنجا که وجود گل جالیز در یک مزرعه‌ی گوجه‌فرنگی، تاثیر سوء در تمام مراحل رشد رویشی و زایشی آن و بنابراین خسارت جبران‌ناپذیری در پی خواهد داشت؛ به منظور کنترل شیمیایی این علف هرز انگلی در زراعت گوجه‌فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و 12 تیمار در مزرعه‌ای از توابع شهرستان مهاباد انجام شد. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- علف‌کش سولفوسولفورون به مقدار 35 گرم در هکتار در سه سطح (سم‌پاشی در 40 و 60 روز بعد از نشاءکاری و شاهد بدون سم‌پاشی). 2- کودهای زیستی بارور-2 و نیتراژین هر کدام در دو سطح (مصرف کود زیستی و عدم مصرف کود زیستی). نتایج نشان داد که اثر اصلی سولفوسولفورون در دو نوبت 40 و 60 روز بعد از نشاءکاری باعث کاهش بترتیب 75 و 57 درصد از تراکم شاخه‌های گل جالیز در واحد سطح به ازای هر بوته‌ی گوجه‌فرنگی و نیز کاهش 60 درصد بیوماس گل جالیز شد. کاربرد سولفوسولفورن به همراه با کود زیستی بارور-2 و نیتراژین به غیر از تیمار دوبار سم‌پاشی سبب افزایش میانگین ارتفاع بوته‌ی گوجه‌فرنگی شد. این در حالی بود که صفات تعداد میوه و عملکرد اقتصادی گوجه‌فرنگی تنها تحت تاثیر کود زیستی بارور-2 قرار گرفت به طوری که کاربرد کود زیستی بارور-2 تعداد میوه‌های گوجه‌فرنگی و نیز عملکرد اقتصادی گوجه‌فرنگی در واحد سطح را کاهش داد. اما بر قطر میوه‌ها و میزان گوشتی و آب‌دار بودن آنها همانند سایر تیمارها تاثیری بر جای نگذاشت.