تاثیر محلول‏پاشی کلسیم، پتاسیم و منگنز بر برخی شاخص‏های رشد گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر محلول ‏پاشی کلسیم، پتاسیم و منگنز روی خصوصیات رویشی گلرنگ (رقم پدیده) در شرایط تنش شوری، آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل دو عاملی، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه ولی عصر رفسنجان اجرا شد. عامل اول شوری در چهار سطح، شامل بدون شوری و شوری 500، 1000 و 1500 میلی‏گرم کلرید سدیم بر کیلوگرم خاک بود و عامل دوم محلول‏پاشی در چهار سطح محلول‏پاشی آب مقطر و محلول‏پاشی نیترات‏ کلسیم و پتاسیم‏ دی‏ هیدروژن‏ فسفات هر یک با غلظت ده میلی‏مولار و محلول‏پاشی سولفات ‏منگنز به مقدار یک میلی‏مولار از دو هفته پس از سبز شدن، هر دو هفته یک‏بار اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری وزن خشک، سطح برگ و ارتفاع به‏ طور معنی‏داری کاهش یافت، اما تعداد برگ تحت تاثیر تیمار شوری و محلول‏پاشی قرار نگرفت. بیش‏ترین سطح برگ در محلول‏پاشی پتاسیم‏دی‏هیدروژن‏فسفات‏ و نیترات‏ کلسیم و کم‏ترین آن در محلول‏پاشی سولفات ‏منگنز بدست آمد. محلول‏پاشی پتاسیم‏ دی‏ هیدروژن‏ فسفات و نیترات‏ کلسیم تا حدودی توانسته مانع از کاهش سرعت رشد گیاه در زمان ابتدایی رشد در شوری 500 و 1000 میلی‏گرم کلرید سدیم گردد. تیمار 1500 میلی‏گرم کلرید سدیم، به طور معنی‌داری مقدار نسبی کلروفیل و نسبت fv/fmرا در برگ گلرنگ تحت تاثیر قرار داد و باعث کاهش معنی‌دار آن شد و محلول ‏پاشی نیترات‏ کلسیم، پتاسیم ‏دی‏ هیدروژن‏ فسفات و سولفات ‏منگنز نیز باعث کاهش مقدار نسبی کلروفیل گردیده است.