واکنش ضد اکسندگی متفاوت چهار ژنوتیپ جو (Hordeum vulgare L.) به کمبود آب

تغییرات شرایط آب و هوایی آینده خطر تنش خشکی را روز به روز افزایش می دهد و در حال حاضر تنش خشکی یکی از عمومی ترین مشکلات کشت جو در ایران می باشد. تا به امروز تحقیقات زیادی درباره اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم‌های ضد اکسنده صورت گرفته است، اما اطلاعات اندکی درباره اثر تنش خشکی بر فعالیت این آنزیم‌ها در شرایط طبیعی رشد گیاهان ( در مزرعه) وجود دارد. از این رو در این پژوهش اثر تنش خشکی ضعیف وشدید بر فعالیت آنزیم‌های ضد اکسنده شامل سوپراکسید دیسموتاز (sod)، آسکوربیت پراکسیداز (apx)، کاتالاز (cat) و پراکسیداز (pox)، در مراحل شروع باروری، پر شدن دانه و شیری شدن دانه چهار ژنوتیپ جو با عملکرد دانه متفاوت در مزرعه بررسی گردید. نتایج نشان دادند که تنش کم آبی باعث افزایش فعالیت آنزیم‌های ضد اکسنده در هر چهار ژنوتیپ گردید. در مرحله شروع باروری فعالیت آنزیم پراکسیداز در ژنوتیپ q22 از سایر ژنوتیپ‌ها بیشتر بود (p < 0.01). با توجه به اینکه بر اساس عملکرد دانه در شرایط خشکی، این ژنوتیپ از ژنوتیپ‌های دیگر نسبت به تنش کم آبی مقاوم‌تر ‌می باشد، به نظر‌می رسد این آنزیم در مقاوم کردن این ژنوتیپ به تنش کم آبی نقش موثری داشته و می توان از آن در تحقیقات زیست فناوری و تولید ژنوتیپ های مقاوم به تنش خشکی استفاده کرد.