بررسی تولید روغن و زیست توده در کشاورزی شور زیست توسط کوشیا (Kochia scoparia)

کشاورزی شور زیست با استفاده از منابع آب و خاک شور می‌تواند راهکاری برای بهره‌برداری از منابع غیر متعارف در جهت تامین نیازهای انسان بدون کاهش سطح زیر کشت محصولات زراعی رایج باشد. گیاهان شور زیست دارای استعدادهای فراوانی برای تولید فرآورده‌های غذایی انسان و دام از جمله علوفه، دارو و روغن می‌باشند. هدف از این مطالعه بررسی استعداد توده‌های گیاه شور زیست کوشیا جهت تولید روغن و زیست توده در شرایط مختلف تنش شوری بود. به این منظور سه توده کوشیا (بیرجند، بروجرد و سبزوار) در سه سطح شوری (2/5، 5/10 و 1/23 دسی‌زیمنس بر متر) با سه تکرار با استفاده از طرح بلوک‌های کامل تصادفی و آزمایش کرت‌های خرد شده در مزرعه تحقیقات شوری قطب علمی گیاهان ویژه، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین صفات مورد مطالعه تنها عملکرد بذر، شاخص برداشت و وزن هزار دانه تحت تاثیر تنش شوری قرار گرفتند. با این وجود افزایش میزان شوری از 2/5 تا 5/10 دسی‌زیمنس بر متر کاهش قابل ملاحظه‌ای در تولید بذر ایجاد نکرد. بین توده‌ها نیز اختلافی از نظر صفات مورد مطالعه مشاهده نشد. کوشیا با متوسط عملکرد بذری معادل 15/2 تن در هکتار و شاخص برداشتی معادل 18 درصد، نشان داد که توانایی بالایی در تولید بذر دارد. درصد و عملکرد روغن در سطوح مختلف تنش شوری اختلاف معنی‌داری نشان نداد. با توجه به میزان 10 درصد روغن در بذر و متوسط تولید 213 کیلوگرم روغن در هکتار توسط کوشیا، به نظر می‌رسد که این گیاه از قابلیت بالایی برای تبدیل به یک دانه روغنی برخوردار باشد.