بهینه‌سازی ترکیبات مختلف محیط کشت جهت افزایش تولید کالوس در سرخدار معمولی(Taxus baccata)

با توجه به اهمیت گونه‌های متعلق به جنس تاکسوس در تولید تاکسول که موثرترین دارو برای درمان انواع سرطان‌ها شناخته شده است، آزمایش‌هایی با هدف بهینه‌سازی کالزایی و رشد کالوس‌ها انجام گرفت. ساقه های جوان سرخدار معمولی برای مقایسه اثرات نوع محیط کشت، تنظیم کننده های رشد، کربوهیدرات‌ها، نیتروژن آلی، غلظت ویتامین ها و نسبت آمونیوم به نیترات مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور سه آزمایش به صورت جداگانه طراحی شد و در هر مرحله آزمایشات به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفتند. نتایج آنالیزهای آماری نشان داد که از بین تیمارهای اعمال شده، محیط کشت پایه b5 به همراه 1% ساکارز + 1% فروکتوز، غلظت x2 ویتامین‌ها و ترکیب هورمونی 1 میلی گرم در لیتر پیکلورام + 1/0 میلی گرم در لیتر کینتین به اضافه یک میلی مولار از هریک از اسیدهای آمینه آرژنین، گلایسین و پرولین، در سطح احتمال 5 درصد القا و رشد کالوس‌ها را نسبت به بقیه تیمارها به طرز معنی داری افزایش داد. نتایج کشت ریزنمونه های (ساقه) برگرفته از گیاهچه-های استریلی که از طریق کشت جنین به دست آمده بودند و کشت آن‌ها در محیط کشت نهایی حاصل از انجام آزمایشات کالزایی (b5 تغییر یافته) به‌طرز چشم گیری با ریزنمونه های برگرفته از گیاهان رشد یافته در طبیعت متفاوت بود.