استفاده از منحنیهای هماثر در بررسی اثر افزایشی، همافزایی و همکاهی اختلاط مزسولفورون+ یدوسولفورون و کلودینافوپ- پروپارژیل

کاهش مصرف علف‌کش‌ها از اهداف عمده تحقیقات کشاورزی در سال‌های اخیر، به منظور کاستن اثرات جانبی و هزینه‌های آنهاست. بنابراین به منظور پیش بینی اثرات افزایشی، تشدیدکنندگی و یا کاهندگی اختلاط دو علفکش مزسولفورون+ یدوسولفورون و کلودینافوپ- پروپارژیل در کنترل علفهرز یولاف وحشی با استفاده از منحنی‌های هم‌اثر، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با 36 تیمار و چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل مزسولفورون+ یدوسولفورون در مقادیر 0، 4/2، 6، 12، 18 و 24 گرم ماده موثره در هکتار، کلودینافوپ در مقادیر 0، 4/6، 16، 32، 48 و 64 گرم ماده موثره در هکتار، برای 6 نسبت اختلاط بصورت‌های 100:0، 75:25، 50:50، 25:75 ،10:90 و0:100 بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که این دو علفکش بصورت خالص، فقط در مقادیر حداکثر دوز، باعث کنترل کامل یولاف شدند. مدل اثر افزایش غلظت (ca) برازش مناسبتری از داده‌ها در مقایسه با مدلهای هولت و وولوند نشان داد بعبارتی اختلاط این دو علفکش با یکدیگر دارای اثر افزایشی در کنترل یولاف داشت. در مخلوطهایی که نسبت کلودینافوپ به مزسولفورون+ یدوسولفورون بیشتر بود (90% کلودینافوپ – پروپارژیل + 10% مزسولفورون +یدوسولفورون) میزان کنترل یولاف در مقایسه با سایر نسبت‌های دیگر اختلاط افزایش یافت.