بررسی جامعه‌ شناختی حقوق فراملی، جهانی شدن و همبستگی جهانی

در این پژوهش رابطۀ میان حقوق فراملی، جهانی‌شدن و همبستگیِ جهانی بررسی شده و از رویکرد‌ کارکردگراییِ ساختیِ تالکوت پارسونز به‌عنوان چارچوب نظری پژوهش استفاده شده است. این پژوهش مبتنی بر این پیش‌فرض است که اگر میان نظام حقوقی و دیگر نظام‌های جامعه سازگاری وجود نداشته باشد، در جامعه نابهنجاری پدیدار خواهد شد. سپس دربارۀ موضوع حقوقِ فراملی، حقوق طبیعی و حقوق بشر بحث خواهد شد. در پایان، با تلفیق رویکرد کارکردگراییِ ساختی و رویکرد جهانی‌شدن، می‌توان گفت که امروزه به دلیل گسترشِ روابط بین‌المللی امکان برقراری امنیت و عدالت در سطحِ جهانی بر اساس نظام‌های حقوقیِ خاص وجود ندارد و تنها از طریقِ اجماعِ جهانی می‌توان به آن‌ها دست یافت. سازمان‌های حقوقیِ بین‌المللی می‌توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. همبستگی جهانی تنها از طریق برقراریِ گفت‌وگوی آزادانه میان ملت‌های مختلف و مشارکت آن‌ها در جامعۀ جهانی امکان‌پذیر خواهد بود.