پیش بینی رفتار طرفین عقود و دعاوی بر اساس نظریه بازی

اتخاذ تصمیم به نحو مطلوب و بهینه، از دیر باز، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اندیشمندان در فنون و رشته‌های مختلف بوده است. تصمیمات افراد تا حد زیادی به پیش‌بینی که آنها از اقدامات و تصمیمات دیگران به عمل می‌آورند بستگی دارد. این پیش‌بینی امروزه به کمک فنون و قواعد منطقی و ریاضی با دقت نسبتا مطلوبی میسر گشته است و نظریه بازی به عنوان مهم‌ترین ابزار در این زمینه مطرح شده است. در واقع، نظریه بازی یکی از شاخه های «نظریه انتخاب عاقلانه» است که انتخاب ها و اعمال اشخاصی را که از این امر آگاهند که تصمیم هر یک بر دیگری تاثیر می گذارد، مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. در علم حقوق نیز با توجه به تضاد و تقابل زیاد منافع میان افراد، به ویژه در دعاوی و قرارداد‌ها، استفاده از این روش، برای پیش بینی رفتار طرف مقابل و در نتیجه طرح یا عدم طرح دعوا، انعقاد قرارداد یا عدم آن و... از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است. هدف ما در این مقاله این بوده است تا با زبانی ساده و قابل فهم برای محققان عرصه ی تحلیل اقتصادی حقوق، قواعد وضع شده برای پیش‌بینی رفتار بازیگران حقوقی و اتخاذ تصمیم شایسته به کمک نظریه بازی مورد تبیین و بررسی قرار گیرد.