|
|
مطالعۀ تطبیقی سلب آزادی فرد تحتنظر در حقوق ایران و افغانستان با تاکید بر میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فتحی محمدجواد ,شیدائیان مهدی ,رضایی ذاکرحسین
|
منبع
|
مطالعات حقوق تطبيقي - 1397 - دوره : 9 - شماره : 2 - صفحه:755 -778
|
چکیده
|
آزادی شخصی یک حق مطلق و بدون قید و شرط نیست. میثاق و قوانین و مقررات ایران و افغانستان، آزادی را بهعنوان یک اصل در طول فرایند دادرسی کیفری بهرسمیت شناخته و سلب آن را بهعنوان آخرین چاره در کوتاهترین دوره زمانی مناسب همراه با تضمینهای شکلی و ماهوی کافی طبق قانون، استثنا کرده و برشمردهاند؛ بهطوری که مادۀ 9 میثاق، سلب آزادی فرد مظنون را طبق قانون مجاز دانسته است. کمیتۀ حقوق بشر هم دولتهای عضو را به رعایت معیارهای دادرسی عادلانه مکلف کرده است. قانون آیین دادرسی کیفری افغانستان فردی را که در اختیار ماموران ضبط قضایی قرار دارد، مظنون تلقی کرده و جهات تحتنظر را صرفاً در جرایم مشهودِ مهم احصا نموده است. ولی چنین فردی در حقوق ایران متهم تلقی شده، به ضابطان دادگستری این صلاحیت داده شده است که آزادی افرادِ متهم را در جرایم مشهود و غیرمشهود اعم از اینکه مهم باشد یا کماهمیت، برای مدت حداکثر 24 ساعت تحتنظر، سلب نمایند؛ درحالی که بهموجب استاندارهای بینالمللی دادرسی عادلانه، برای تخلفات کوچک ضابطان میتوانند تدابیر غیربازداشتی مناسبی را اعمال کنند.
|
کلیدواژه
|
آزادی شخصی، تحتنظر و تحتنظرگاه، شرایط سلب آزادی، مظنون
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس فارابی, دانشکدۀ حقوق, ایران, دانشگاه تهران، پردیس فارابی, دانشکدۀ حقوق, گروه حقوق جزا و جرمشناسی, ایران, دانشگاه تهران، پردیس فارابی, دانشکدۀ حقوق, ایران
|
پست الکترونیکی
|
zaker_rezaiy@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The comparative Study of the Deprive Liberty of Suspect in Iran and Afghanistan Law by Emphasis of The International Covenant on Civil and Political Rights.
|
|
|
Authors
|
Fathi Mohammad Javad ,Sheidaeian Mahdi ,Rezaiy Zaker Hussain
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|