توانمندسازی دانشجویان در فرایند راهنمایی رساله دکتری

این پژوهش، با هدف فهم تجربه‌های زیسته دانشجویان دکترا در پیوند با توانمندسازی آن‌ها در فرایند راهنمایی رساله انجام شده است. نوع پژوهش، کیفی و روش پژوهش، پدیدارشناسی توصیفی هوسرل بود. مصاحبه شوندگان، ده تن از دانشجویان دکتری بودند که با روش گلوله برفی انتخاب و با استفاده از ابزار مصاحبه باز پاسخ استاندارد، با آن‌ها مصاحبه شد. قابلیت اعتماد یافته-ها (باورپذیری، انتقال‌پذیری، تایید پذیری و قابلیت وابستگی) از طریق بررسی توسط اعضاء، توصیف فربه و ممیزی بیرونی احراز شد. نتایج پژوهش، بیانگر فرازوفرود وضعیت توانمندسازی در فرایند راهنمایی است. ازجمله عوامل افزایش دهنده توانمندی؛ گزینش راهنما، درک همدلانه، نقش‌های سیال، بازخورد اثربخش و قابلیت‌های دانشجو است. از جمله عوامل کاهنده توانمندی؛ مسئولیت‌پذیری حداقلی، عدم تخصص و سوء بازخورد راهنما است که دانشجو را به مسیرهای غیرمتعارف سوق می-دهد.

empowering doctoral candidates in the dissertation supervision process

AbstractThis study infers the lived experiences of Ph.D. candidates on empowering them by dissertation supervision. Our research method was phenomenology, and we interviewed students who were selected by the snowball sampling method. For ensuring the trustworthiness of the finding (credibility, transferability, confirmability, and dependability), we employed member checking, thick description, and external audits. The results demonstrate the ups and downs of empowering students through dissertation supervision. Therefore, ups in empowering students include freedom of selecting their supervisor, self-efficiency, independence, self-challenging, and supervisors’ empathetic understandings, fluent roles, and effective feedback. On the other hand, downs in empowering students are Supervisors’ low responsibility, inappropriate proficiency, and poor feedback, which led the students to look for an unconventional pathway. Keywords: dissertation supervision, PhD candidate Lived Experience, empowerment