تحلیل تطبیقی رویکردهای آموزش‌وپرورش در عصر جهانی شدن : انگاره‌های تربیتی و الگوهای پیش ‌رو

جهانی‌شدن با سرعت روزافزون خود در حال فراگیری ابعاد مختلف جوامع از جمله آموزش و پرورش است. در همین راستا تا کنون الگوهای جهانی و انگاره‌های تربیتی متعددی در گستره‌ی جهانی رویارویی با یکدیگر را تجربه می‌کنند. آنچه بیش از همه مورد توجه است، چگونگی این رویارویی و پیامدهای ناشی از آن است. هدف از مقاله حاضر تبیین الگوها و نظام‌های آموزش‌وپرورش موجود در عصر جهانی شدن میباشد؛ ناظر بر این هدف، مطالعه حاضر به روش تحلیلی-تطبیقی به شناسایی الگوهای آموزش‌وپرورش در عصر جهانی پرداخته و با بررسی انگاره‌های تربیتی هر یک، اصول، اهداف و روش‌های تربیتی آنها را ارائه نموده و به مقایسه و تحلیل انتقادی آنها پرداخته است. الگوی سرمایه انسانی بر پایه اصول نئولیبرالیسم آموزشی، دستیابی به هدف کارآمدی اقتصادی را به واسطه الگوی آموزش مادام العمر و روشهای تجرّب دنبال نموده است. الگوی پیشرفت گرا با هدف حل مسائل فردی و اجتماعی، روش مبتنی بر مسئله و روش علمی را به عنوان مبنای توسعه آموزشهای جهانی برگزیده است. الگوی آموزش انتقادی با هدف برقراری عدالت اجتماعی روش گفتگوی انتقادی را به کار می‌گیرد، الگوی آموزش‌وپرورش دینی با تاکید بر معنویت، تربیت انسان دین مدار را دنبال می‌کند و الگوی آموزش‌وپرورش بومی با تعهد به زبان و فرهنگ بومی به انتقال دانش انباشته شده فرهنگی و تاریخی خود می‌پردازد.

Comparative analysis of educational approaches in the age of globalization:Educational tenets and consequent models.

Globalization is rapidly affecting various dimensions of societies, including education. In this regard, there are numerous global models and educational tenets experiencing confrontation. Undoubtedly, the mechanism and consequences of this confrontation are of paramount importance. The purpose of this paper is to clarify the models and systems of education existing in the age of globalization. Accordingly, the present study, based on a comparativeanalytical method, is to introduce the global models of education, to discuss each of educational tenets, goals, and methods, and lastly, to contrast them with one another. The human capital model, founded on the neoliberalism, pursues the goal of economic productivity through lifelong learning and experiential methods. The progressive model dealing with personal and social problems employs the project method and the scientific method as the basis of the development of global education. The critical model with the aim of social justice adopts the critical dialogue method. Educating people adherents to a specific religion with the emphasis on spirituality is the goal of the religious model. Finally, the indigenous model with the commitment to native language and culture transfers the accumulated cultural and historical knowledge to the next generation.