نقش متغیرهای بافتی، شناختی-انگیزشی و هیجانی در یادگیری زبان دوم: یک رویکرد یکپارچه

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد ادراک از محیط یادگیری (بافتی)، ابعاد خودتنظیمی‌ تحصیلی (شناختی-انگیزشی) و اضطراب اجتماعی (شناختی-هیجانی) در یادگیری زبان دوم صورت پذیرفت. این پژوهش بنیادی، توصیفی (از نوع همبستگی) است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر پایه نهم متوسطه دوره اول ناحیه یک شهر یزد در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل دادند که 305 نفر از این افراد براساس فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ‌ خوشه‌ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی ریان و کانل ، اضطراب اجتماعی واتسون و فرند و ادراک از محیط یادگیری فراسر و همکاران استفاده شد. نتایج رگرسیون گام به گام آشکار ساخت که ازمیان ابعاد ادراک از محیط یادگیری، متغیرهای وابستگی دانش‌آموز، عدالت و درگیری دانش‌آموز و از میان ابعاد خودتنظیمی تحصیلی، تنظیم بیرونی و همانندسازی یادگیری زبان دوم را به صورت مثبت و اضطراب اجتماعی، یادگیری زبان دوم را به صورت منفی پیش‌بینی کردند. در مجموع، یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که درک مثبت از محیط یادگیری، ارتقای خودتنظیمی تحصیلی و کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان از طریق ایجاد جوّ صمیمی و بدون رقابت، در افزایش یادگیری زبان دوم نقش دارند.

The Role of Contextual, Cognitive-Motivational and Emotional variables in Second Language Learning: An Integrated Approach

The purpose of this study was to examine the role of learning environment perception’s dimensions (contextual), dimension of selfregulation (cognitivemotivational) and social anxiety (cognitiveemotional) in learning second language. This research was descriptive (correlation). The statistical population of the study included all high school female students in Yazd in the academic year of 139697. Participants of the study included 305 third year high school students who were selected based on Cochran formula and cluster random sampling. Ryan and Connel’s selfregulation scale, Watson’s and Freid’s social anxiety, and Fraser and et.al learning environment perception scale were used to measure the research variables. The results of step by step regression revealed that among components of learning environment perceptions, student’s affiliation, justice and student’s involvement, and among the dimensions of academic selfregulation, external regulation and identification predicted learning the second language positively and social anxiety predicted learning the second language negatively. Overall, findings of this study indicated that positive perception of learning environment, the promotion of selfregulation and the reduction of social anxiety of students through the creation of intimate and uncompetitive atmosphere could increase second language learning.