مقایسه مدل علّی رابطه سرزندگی و درگیری تحصیلی با نقش میانجی‌گر‌ خود کارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان دختر و پسر متوسطه دوم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه علّی سرزندگی و درگیری تحصیلی با نقش میانجی‌گر خودکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان متوسطه دوم شهر خرم‌آباد و مقایسه مدل در دو گروه پسر و دختر بود. جامعه‌آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مدارس متوسطه دوم شهر خرم‌آباد بود که به روش خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای 510 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش ، پرسشنامه‌های سرزندگی تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی بودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار ایموس بهره گرفته شد ، ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که سرزندگی تحصیلی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه دارد. همچنین سرزندگی تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی، و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه مستقیم داشتند. همچنین نتایج تحلیل مدل چند گروهی نشان داد که باوجود یکسان بودن نمودارهای مسیر دخترها و پسرها، از لحاظ ضرایب مسیر بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. بنا بر یافته‌های تحقیق کنونی پیشنهاد می‌شود که مسئولین، مدیران و معلمان مدارس با ایجاد باورهای خوش‌بینانه در خود و گسترش محیط مدرسه‌ای مثبت‌گرا، فعال و شاداب، شرایط را برای رشد خودکارآمدی، درگیری و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان را فراهم نمایند.

Comparison of the causal relationship between Academic Buoyancy and academic engagement with the role of mediator self-efficacy in second grade students

The purpose of this study was to investigate the causal relationship between Academic Buoyancy and Academic engagement with the role of mediator of academic selfefficacy in second grade students in Khorramabad city and compare the model in male and female groups. The population of the study consisted of all students of second grade students in Khorramabad city which were selected by randomized multistage cluster sampling method of 510 people. The instruments used in this study were academic Buoyancy, academic selfefficacy and academic engagement. AMOS 21 software was used to analyze the data, The proposed model was evaluated using structural equation modeling. The results of structural equation modeling showed that academic Buoyancy is either directly or indirectly related to academic engagement through academic selfefficacy. Also, academic Buoyancy with academic selfefficacy and academic selfefficacy were directly related to academic engagement. Also, the results of multivariate analysis showed that despite the similarity of girls ’and boys’ Path charts, there was a significant difference between two groups in path coefficients. Based on the findings of the current study, it is suggested that the authorities, school administrators and teachers, with creating positive beliefs in themselves, and developing a positive, active, and educative school environment, Provide conditions for Selfefficacy, engagement and academic Buoyancy in students.