استفاده از سنجش شناختی تشخیص برای سنجش نوشتن در دانش‌آموزان پایه‌ی ششم ابتدایی

در بین مهارت‌های چهارگانه زبانی، نوشتن یکی از مهم‌ترین مهارت‌های برقراری ارتباط است که برای آموزش آن در همه نظام‌های آموزشی از مقطع ابتدایی برنامه‌ریزی می‌شود. پیشرفت‌های روزافزون در حوزه سنجش آموزش زمینه را برای کسب اطلاعات تشخیصی مورد نیاز برای تعیین نقاط ضعف و قوت دانش‌آموزان فراهم کرده است. این تحقیق قصد دارد امکان استفاده از سنجش شناختی تشخیصی برای سنجش خصیصه‌های نوشتن دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی مورد بررسی قرار دهد. به این منظور سیاهه وارسی که توسط کیم (2015) برای سنجش نوشتن علمی در زبان انگلیسی پیشنهاد شده است و ماتریس کیو اولیه مورد بازبینی قرار گرفت. 816 نفر از دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی، به سه تکلیف‌های نوشتن پاسخ دادند. براورد پارامترهای مدل با استفاده از مدل بازپارامتری شده یک‌شکل محدودشده انجام شد. شاخص‌های نسبی و مطلق برازش مدل نشان داد مدل به صورت مناسبی برازش دارد. نتیجه تحقیق نشان داد در تکالیفی که دانش‌آموزان را ملزم می‌کند یک متن طولانی بنویسند، 17 نشان‌گر می‌تواند خصیصه‌های نوشتن را با دقت مناسبی مورد سنجش قرار دهد؛ اما در مورد تکالیفی که مستلزم نوشتن یک متن کوتاه است، نه نشان‌گر برای سنجش خصیصه‌های مذکور دارای برازش مناسبی است.