رابطه بین خلّاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین خلّاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه اصفهان بودند که به شیوۀ تصادفی طبقه‌ای 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌‌های راهبردهای مقابله با استرس، خلّاقیت‌ عابدی و بازیگوشی استفاده شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌‌‌ها از روش همبستگی و رگرسیون و نرم‌افزارهای amos و spss استفاده شد. بر طبق نتایج تحلیل، راهبردهای مقابله‌ای مسئله‌مدار و هیجان‌مدار در سطح 0/01 و راهبرد مقابله‌ای اجتنابی در سطح 0/05 به پیش‌بینی بازیگوشی قادر بوده است. در مجموع راهبردهای مقابله‌ای 46% از واریانس بازیگوشی را تبیین می‌کنند. به علاوه بازیگوشی با خلّاقیت رابطۀ مثبت معناداری در سطح p<0.01 دارد. همچنین بازیگوشی با ابعاد سیالی، ابتکار، انعطاف‌پذیری و بسط رابطۀ مثبت معنادار دارد. خلّاقیّت نیز با ابعاد بازیگوشی رابطۀ مثبت معنادار دارد. خلّاقیت با بعد استقلال رابطۀ مثبت معناداری نشان نداد، به‌طور کلی افرادی که اهل‌تفریح و بازیگوشی هستند، کم‌تر احتمال دارد که استرس را تجربه کنند. همچنین افراد بازگوش به احتمال زیاد خلّاق‌تر هستند.