تاثیر استفاده از راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین بر کیفیت ارتباط پرستاران با بیماران دارای لوله تراشه در بخش مراقبت ویژه جراحی قلب

زمینه و هدف: نیازهای فیزیولوژیکی و روانی بیماران بخش مراقبت ویژه (icu) به دلیل عدم برقراری ارتباط موثر برآورده نمی‌شود. به منظور تسهیل ارتباط، پرستاران می‌توانند از راهبردهای ارتباطی تقویتی و جایگزینی استفاده کنند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر استفاده از این راهبردها بر کیفیت ارتباط پرستاران با بیماران دارای لوله تراشه در بخش‌های مراقبت ویژه جراحی قلب انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای نیمه تجربی با طراحی قبل و بعد از مداخله که در سال 1397 در بیمارستان الزهرا (س) شیراز انجام گرفت. تعداد 70 بیمار (35 نفر در هر مرحله) که پس از عمل جراحی قلب، به دلیل داشتن لوله تراشه قادر به برقراری ارتباط کلامی نبودند، به صورت نمونه‌گیری در دسترس و تعداد 10 پرستار شاغل در icu جراحی قلب نیز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در مرحله پیش از مداخله، پرستاران با روش‌های معمول و پس از آموزش در مرحله پس از مداخله، با استفاده از راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین با بیماران ارتباط برقرار می‌کردند. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار spss نسخه 22 با استفاده از آمارهای توصیفی و تحلیلی انجام گرفت.یافته‌ها: کم‌ترین محتوای ارتباط در مرحله قبل و پس از مداخله مربوط به احساسات بود که فراوانی آن در مرحله پس از مداخله بیش‌تر از مرحله پیش از مداخله بود. بیش‌ترین روش استفاده شده در مرحله پس از مداخله، بورد ارتباطی و اشاره با سر بود. در هر دو مرحله اکثر ارتباط‌ها توسط بیمار شروع شده بود که در مرحله پس از مداخله تعداد دفعاتی که پرستار آغازکننده ارتباط بوده است افزایش یافته بود (0.05>p). در مرحله پس از مداخله، رضایت بیماران و پرستاران از ارتباط افزایش یافت (0.0001p<).نتیجه‌گیری: آموزش راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین به پرستاران استفاده از آن برای بیماران بستری در icu، باعث افزایش موفقیت ارتباط و رضایت بیماران و پرستاران از ارتباط می‌شود. لذا استفاده از آن‌ها در این بخش‌ها به پرستاران و مسوولان پرستاری پیشنهاد می‌شود.واژه‌های کلیدی: راهبردهای ارتباط تقویتی و جایگزین، بوردهای ارتباطی، انتوباسیون داخل تراشه، بخش مراقبت ویژه

The effect of using augmentative and alternative communication strategies on the quality of nurses’ communication with patients with endotracheal intubation in the cardiac surgery intensive care unit

Background Aim: Physiological and psychological needs of intensive care unit (ICU) patients are not met due to lack of effective communication. To facilitate communication, nurses can use augmentative and alternative communication strategies (AACs). The aim of this study was to determine the effect of using these strategies on the quality of nurses rsquo; communication with patients with endotracheal intubation in the cardiac surgery intensive care units.Methods Materials: In this quasiexperimental intervention study with beforeafter design, 70 patients (35 at each stage) who were unable to communicate verbally after heart surgery due to intubation were recruited by the convenience sampling method, and also 10 nurses in the cardiac surgery ICU were randomly selected. In the preintervention stage, nurses communicated with patients using conventional methods, and after training in the postintervention stage, using AACs. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics through the SPSS software version 22.Results: The lowest content of communication in the pre and postintervention stages was related to emotions, the frequency of which was higher in the postintervention stage compared to the preintervention stage. The most commonly used methods in the postintervention phase were the communication board and head gesture. In both stages, communication was mostly initiated by the patient. In the postintervention stage, the number of times the nurse started the communication increased (P<0.05). In the postintervention phase, patients rsquo; and nurses rsquo; satisfaction with communication increased (P=0.0001).Conclusion: Training nurses about AACs and using them for the ICU patients increase the success of communication and patients rsquo; and nurses rsquo; satisfaction with communication. Therefore, the use of these strategies in these wards is recommended to nurses and nursing managers.