بررسی تاثیر کاربرد نظریه موقعیتی اختصاصی، بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی

زمینه و هدف: آموزش خودمراقبتی از جمله روش‌های موثر در افزایش کیفیت زندگی و سلامت بیماران نارسایی قلبی است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر کاربرد نظریه موقعیتی اختصاصی بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بوده است.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است. تعداد 80 بیمار نارسایی قلبی کلاس 2و3 مراجعه‌کننده به بیمارستان 12 فروردین شهر کهنوج در سال 1397، در آن شرکت داشتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های ویژگی‌های فردی، اختلال عملکرد بطن چپ جهت کیفیت زندگی و خودمراقبتی در نارسایی قلب بود. پرسشنامه‌ها در اولین معاینه و سه ماه پس از پی‌گیری توسط بیماران تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و زوجی، آنالیز واریانس یک راهه و ضریب همبستگی پیرسون در نرم‌افزار آماری spss نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: قبل از مداخله بین دو گروه از نظر نمرات خودمراقبتی و کیفیت زندگی تفاوت آماری وجود نداشت. پس از مداخله میانگین نمره کیفیت زندگی، خودمراقبتی و ابعاد آن در بیماران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (p<0.001). در مورد خودمراقبتی بعد از مداخله، بیش‌ترین نمره مربوط به اعتماد به خودمراقبتی با میانگین و انحراف استاندارد 3.30±21.43 و کم‌ترین نمره مربوط به مدیریت خودمراقبتی با میانگین و انحراف استاندارد 5.5 ±17.45 بود (p<0.001).نتیجه‌گیری: توجه به خودمراقبتی براساس الگوی نظریه موقعیتی اختصاصی می‌تواند موجب شناخت دقیق‌تر مشکلات و برنامه‌ریزی مناسب شده و متعاقب آن کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. از آن‌جا که در این مطالعه اکثراً کم سواد یا بی‌سواد بودند، استفاده از وسایل کمک آموزشی به صورت تصویری، تنظیم برنامه براساس شرایط و زمان آمادگی بیمار و در صورت لزوم مشارکت خانواده می‌تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد. توجه به عوامل زمینه‌ای به خصوص در افرادی که تحصیلات و درآمد پایین‌تری دارند، ضروری به نظر می‌رسد.

Effect of applying the specific situation theory on the quality of life in patients with heart failure

Background Aim: Selfcare education is one of the effective ways to improve the quality of life and health in patients with heart failure. The purpose of this study was to determine the effect of applying the specific situation theory on the quality of life in patients with heart failure.Methods Materials: In a clinical trial study, 80 patients with class 2 or 3 heart failure, referred to 12 Farvardin hospital in Kahnooj in 2018 were included. Data collection tool included a threepart questionnaire: demographic variables, Left Ventricular Dysfunction Scale to assess patientschr('39') quality of life, and Selfcare Heart Failure Index. The questionnaires were completed at the first visit and three months after followup. Data was analyzed using independent and paired ttest, ANOVA, Pearson correlation through the SPSS software version 20.Results: Before the intervention, there was no significant difference in the scores of quality of life and selfcare between the two groups. After the intervention, the mean score of quality of life and selfcare dimensions increased (P<0.001). Regarding selfcare after the intervention, the highest score was related to selfcare confidence with mean and standard deviation of 21.43 and 3.30 respectively, and the lowest score was related to selfcare management with mean and standard deviation of 17.45 and 5.5 (P<0.001).Conclusion: Paying attention to the dimensions of selfcare based on a specific situation theory can lead to a better understanding of these patients rsquo; problems and appropriate planning, and in turn improvement of the quality of life. Since in this study, most of the participants were illiterate, using visual teaching aids, adjusting the schedule according to the patientchr('39')s conditions and readiness, and if necessary, family involvement can have positive results. It appears necessary to consider the underlying factors in the implementation of selfcare programs, especially in people with lower levels of education and income.Clinical trial registry: IRCT20141109019862N6