تاثیر مداخله «کیفیت زندگی درمانی» بر بار روانی مراقبان خانوادگی معتادان

زمینه و هدف: اعتیاد به عنوان یک بحران و یک اختلال مزمن طولانی مدت می تواند منجر به تحمیل بار روانی و کاهش کیفیت زندگی در مراقبان خانوادگی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله کیفیت زندگی درمانی بر بار روانی مراقبان خانوادگی معتادان انجام یافته است.روش بررسی: : این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است. جامعه پژوهش شامل کلیه مراقبان خانوادگی معتادان در حال ترک در بیمارستان روان پزشکی بهاران شهر زاهدان در سال 1397 بودند. حجم نمونه 80 نفر بود که به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. مراقبان گروه مداخله هشت جلسه مشاوره گروهی مبتنی بر کیفیت زندگی درمانی را به صورت یک روز درمیان و براساس محتوای تعیین شده دریافت کردند. قبل از مداخله و 8 هفته پس از پایان مداخله، داده ها به وسیله پرسشنامه بار روانی zarit جمع آوری و در نرم افزار spss نسخه 21 به کمک آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه از نظر میانگین نمره بار روانی تفاوت معناداری وجود نداشت (0.25=p). اما پس از مداخله، میانگین نمره بار روانی در مراقبان خانوادگی گروه مداخله (12.92±40.10) به طور معناداری پایین تر از گروه کنترل (13.58±46.80) بود (0.01>p).نتیجه گیری: مداخله کیفیت زندگی درمانی در این مطالعه تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش بار روانی مراقبان خانوادگی معتادان داشت. بنابراین استفاده از این رویکرد مشاوره ای به موازات برنامه های ترک اعتیاد به منظور افزایش رفاه و سلامت روان شناختی مراقبان خانوادگی به ارایه دهندگان خدمات درمانی و مراقبتی توصیه می شود.ثبت کارآزمایی بالینی: irct20160924029954n11

Effect of the quality of life therapy intervention on the burden of the family caregivers of addicts

Background & Aim: Substance use as a crisis and a longterm chronic disorder can lead to psychological burden and reduce the quality of life of family caregivers. The aim of this study was to determine the effect of the quality of life therapy intervention on the burden of the family caregivers of addicts.Methods & Materials: This is a clinical trial. The research population included all the family caregivers of the recovering addicts, admitted to Baharan psychiatric hospital in Zahedan in 2018. The samples were 80 people who were randomly divided into either intervention or control group. Caregivers in the intervention group received eight sessions of group counseling based on the quality of life therapy and on the basis of the determined content, every other day. Before the intervention and eight weeks after the intervention, the data were collected using the Zarit burden questionnaire and were analyzed by statistical tests through the SPSS software version 21.Results: Before the intervention, there was no significant difference in the mean score of burden between the two groups (P=0.25). After the intervention, the mean score of family caregiver burden in the intervention group (40.10±12.92) was significantly lower than in the control group (46.80±13.58) (P<0.01).Conclusion: The quality of life therapy intervention in this study had a positive and significant effect on reducing the burden of family caregivers of addicts. Therefore, it is recommended that healthcare providers use this counseling approach along with addiction treatment programs to improve the psychological wellbeing of family caregivers.Clinical trial registry: IRCT20160924029954N11