درک از مراقبت بیهوده: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: نگرانی از محدودیت امکانات و منابع به خصوص در بخش های مراقبت ویژه، موضوعاتی تحت عنوان بیهودگی پزشکی، درمان بیهوده و مراقبت بیهوده را مطرح نموده است. با توجه به عدم توافق در تعریف مفهوم مراقبت بیهوده پژوهش حاضر با هدف تبیین مفهوم مراقبت بیهوده، به ویژه از نظر واضح سازی آن با مفهوم بی نتیجه گی درمان انجام یافته است.روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه کیفی است که با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام یافته است. در این مطالعه 22 پرستار، 8 پزشک متخصص، 4 متخصص اخلاق پزشکی، و 1 متخصص شرع، به صورت هدفمند و با درنظر گرفتن حداکثر تنوع، انتخاب و به شرکت در مطالعه دعوت شدند. داده ها از طریق مصاحبه های انفرادی، عمیق و نیمه ساختار یافته جمع آوری و تحلیل شد.یافته ها: درون مایه اصلی حاصل از تحلیل داده ها، »بیهوده پذیر نبودن ماهیت مراقبت: مراقبت عین هدف «، بود. این درون مایه دارای چهار طبقه اصلی به شرح زیر است: 1. مراقبت، خدمتی غیرقابل حذف؛ 2. مراقبت، فرآیندی پویا متمرکز بر وجود انسان؛ 3. مراقبت، فرآیندی مقدس و ضروری در اسلام؛ 4. لزوم افتراق گذاری بین درمان و مراقبت: بی نتیجه گی درمان به جای بیهودگی مراقبت.نتیجه گیری: اگرچه ممکن است در برخی موارد و برحسب شرایط، مداخلات درمانی برای بیماری، بی نتیجه درنظر گرفته شود؛ اما مراقبت هرگز بیهوده نیست. براساس یافته های این مطالعه، کاربرد واژه مراقبت بیهوده در بیان مفهوم بیهودگی پزشکی به ویژه در بعد درمان، می تواند ماهیت اصلی مراقبت را مخدوش نموده و مورد تردید قرار دهد؛ از این رو می بایست از واژه درمان بی نتیجه به جای مراقبت بیهوده استفاده شود.