تاثیر ملاقات برنامه‌ریزی شده بر شدت دلیریوم بیماران سالمند بستری در icu : یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: مشارکت فعال خانواده می تواند از عوامل تاثیرگذار بر دلیریوم بیماران بستری در بخش های ویژه باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ملاقات برنامه ریزی شده بر دلیریوم بیماران سالمند بستری در icu انجام یافته است. روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی در مورد 70 نفر از بیماران سالمند بستری در بخش icu بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) رفسنجان، از اول آبان تا اول اسفند 1396 انجام یافته است. در گروه مداخله ملاقات برنامه ریزی شده در دو نوبت خارج از وقت ملاقات معمول بیمارستان به مدت 3 روز در صبح و شب اجرا شد. برای گروه کنترل ملاقات معمول بخش به مدت 53 دقیقه اجرا شد. جهت بررسی دلیریوم از مقیاس neecham با دامنه نمره بین 19 تا 30 استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اختلاف آماری معناداری بین دو گروه از نظر سن، جنس و تحصیلات مشاهده نشد. نمره دلیریوم در دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله و روز اول بعد از مداخله تفاوت معناداری نداشته است. اما در روز دوم در گروه مداخله میانه و دامنه میان چارکی نمره دلیریوم (3)27 و در گروه کنترل (2)25 بوده است (p<0.0001). روز سوم بعد از مداخله نیز تفاوت نمره دلیریوم در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب (3)27 و (3)25 بوده است (p<0.0001). نتیجه گیری: ملاقات برنامه ریزی شده می تواند به عنوان یک روش غیردارویی موثر جهت پیشگیری از شدت دلیریوم در بیماران سالمند بستری در بخش های icu مدنظر قرار گیرد.