بررسی سطح شادمانی پرستاران استان زنجان و ارتباط آن با برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی- 1396

زمینه و هدف: سطح مطلوب شادمانی در بین پرستاران، با کیفیت مراقبت های پرستاری مرتبط است. هدف مطالعه حاضر تعیین سطح شادمانی پرستاران استان زنجان بوده است.روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر پرستاران شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1396 جامعه پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد نمونه ها 371 نفر بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد شادمانی آکسفورد بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر در نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد. سطح معناداری p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن نمونه ها 7.08 ±32.2 بود. اکثر پرستاران مورد مطالعه زن (86.79%) و متاهل (68.46%) بودند. بیش تر پرستاران دارای مدرک کارشناسی (94.88%) و بقیه مدرک کارشناسی ارشد داشتند. میانگین نمره شادمانی در پرستاران مورد مطالعه 13.3 ±43.1 (از دامنه 870) بود. از میان متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی فقط بین رضایت شغلی و سطوح شادمانی ارتباط آماری معنادار (0.049=p) مشاهده شد.نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه سطح شادمانی پرستاران مورد مطالعه در حد قابل قبول (متوسط) بوده است. با توجه به این که بین سطح شادمانی و رضایت شغلی ارتباط دیده شد و با توجه به اهمیت رضایت شغلی در ماندگاری و انگیزش پرستاران لازم است به این مهم توجه شود.